170
саңғырықпен бірге сыртқы ортаға шығады. Сыртқы ортада немесе иесінің ішегінде
жетілген шынжыр қҧрт бунақтардын қҧрттың жҧмыртқалары босап шығады.
Шынжыр қҧрттардың жҧмыртқалары біркелкі, сондықтан бҧлардың тҥрлерін
ажырату ӛте қиын. Жетілген жҧмыртқалардың бітімі сопақ, дӛңгелек немесе шар
тәрізді болады, сыртқы қабығы жҧқа, нәзік, ішіндегі ҧрығы (онкосферасы) айқын
кӛрінеді. Онкосфера дегеніміз алты ілмешекті ҧрық. Ол қалың қабықшамен
қҧрсауланған, ал мҧның сыртынан тарамдалған тағы бір қабат қабық қоршап
тҧрады. Шынжыр қҧрттың тегіне жататындардың жҧмыртқалары сорғыш
қҧрттардың жҧмыртқалары сияқты қақпақты болады.
Таспа қҧрттардың барлығы биогелминттер. Яғни олар бір (шынжыр) немесе екі
(енді баулы) аралық иелерінің қатысуымен ӛсіп-ӛніп отырады. Аралық иелері
денесіндегі балаңқҧрттар ішкі қҧрылысының ерекшеліктеріне қарай бірнеше тҥрге
бӛлінеді. Шынжыр қҧрттардың балаң қҧрттарының негізгі тҥрлері: цистицерк,
цистицеркоид, ценур, эхинококк, альвеококк, стробилоцерк және тетратиридий, ал
енді баулы қҧрттардың – процеркоид және плероцеркоид.
Цистицерк – іші сҧйыққа толған, сырты қалың дәнекер тоқыма қабықпен
қапталған кӛпіршік. Кӛпіршіктің ішкі германтивті қабығында бір ғана сколекс, ал
артқы шетінде қҧйрықшасы және ілмекшелері орналасады. Кӛпіршік – мҧның ішкі
қабығында бірнеше (ондаған, жҥздеген) сколекстер болады және олар топ-тобымен
оқшауланып тҧрады, бҧларды ценур деп атайды.
Достарыңызбен бөлісу: