Дәріс микробиология ғылымының тарихы және даму кезеңдері

Су  тоғандарының  өздiгiнен  тазаруы  жануар  және  өсiмдiк  тектес  және 

патогендiк  микроорганизмдерден    ластанып  қалатын  органикалық 

субстраттарынан босау процессі болып табылады. 

Бұл  үрдiс  тек  қана    органикалық  ластанудан  кейін    жүргізіледі  және 

органикалық  заттарды  шапшаң  жiктеуге  сондай-ақ  әр  түрлi    бактериялар 

санының  азаюына  алып  келген  сапрофиттер  су  микрофлорасы  тiршiлiгін 

белсендiріп, органикалық заттардың  тез ыдырауынан  бактериялар санынын 

азаюына әкеледі. Судың  өздiгiнен тазаруы микроорганизмдердің болуымен 

және  органикалык  заттармен  қаншалықты  судың  ластану    үрдістерінің  

көлемі 

болып 

Өздiгiнен 

тазаруға 

су 

микроорганизмдердің тұрақты түрлерiнің болуымен сипатталады. 

  

Дегенмен  биоценоздағы  сандық  және  сапалы  байланыстары  тұрақсыз, 

ол  органикалық  заттардың  ,  яғни  сапробтық  қасиетіне  байланысты 

сипатталады. 

«Сапробтық»  термині  грекше  (  sapros  -  шiрiген  )  су  тоғандарының 

ерекшелiктері  кешенi,  судағы  тиiстi  микроорганизмдердің  дамуымен 

анықталады,  яғни  түрлi  мөлшерде    органикалық  заттардың  болуы  қажет. 

Судың ластану дәрежесі үш категорияға бөлінеді  

1. полисапробты, 

2. мезосапробты, 

3.олигосапробты. 

жүктеу/скачать 1,17 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: