Гиперкальциемия әдетте ешқандай симптоматика көрініс бермеген науқаста рутинді биохимиялық қан талдауы нәтижесінде анықталады. Сонымен қатар, гипофосфатемия, гиперкальциурия және гиперфосфатурия тән. Қан сарысуында сілтілі фосфотаза жоғарылап, несеппен гидроксипролин мен цАМФ экскрециясы артады.
Паратгормон деңгейі жоғарылағанда. Зерттеу екі рет тексеру барысында гиперкальциемия анықталған жағдайда ғана көрсетілген.
БГП асқынуларының диагностикасы: остеопороз, нефрокальциноз және т.б.
Салыстырмалы диагностикасы 1. Басқа генезді гиперкальциемия: — Қатерлі ісіктер (көптеген миелома, сүт безінің қатерлі ісігі, сүйек метастаздары); ПТГ деңгейі әдетте төмен болады;
— D дәруменін шек тыс мөлшерде қабылдау;
— Саркоидоз және басқа гранулематозды аурулар;
— Сирек себептер (тиреотоксикоз, тиазидті диуретиктерді қабылдау, иммобилизация, Аддисон ауруы, А дәруменін шектен тыс қабылдау, бүйрек жеткіліксіздігі);
2. Екіншілік гиперпаратиреоз (нормокальциемия көрінісінде дамиды).
3. Көптеген эндокринді неоплазия синдромын жоққа шығару мақсатында жүргізілген скринингті зерттеулер (10 бөлімді қараңыз).
8.6 сурет.Солитарлы паратирома кезіндегі технетрилмен сцинтиграфия
Емі Жалғыз радикалды емдеу әдісі хирургиялық ем болғандықтан сырқаттың емі БГП айқындылығымен, науқастың жасы мен физикалық жағдайымен анықталады.
Хирургиялық ем: солитарлы паратирома — оны алып тастау, бірнеше
ҚМБ-нің гиперплазиясы кезінде парциальды немесе тотальды паратиреоидэктомия жасалады, кейін гипопаратиреоз терапиясымен жалғастырылады.
Динамикалық бақылау орташа айқындылықтағы БГП көрініс берген
егде жастағы науқастарға жүргізіледі. Динамикалық бақылау оперативті емге абсолютті көрсеткіштер болмағанда орындалады (8.3 кесте). Динамикалық бақылау кезінде кальций деңгейі, бүйрек қызметі, әрбір 6–12 ай сайын артериялық қан қысымы, әрбір 2–3 жыл сайын сүйек денситометриясы мен бүйрек УДЗ-сі жүргізіледі.
8.3 кесте. БГП-ны хиругиялық жолмен емдеуге көрсеткіштер