7. Каргин С.Т., Боброва В.В., Алшынбекова Г.К., Рымханова А.Р. Технологии психолого-педагогической поддержки детей с особыми образовательными потребностями в условиях инклюзивного образования: учебно-метод. пособие. - Караганда: Изд-во КарГУ, 2017. - 69 с.
8.Русско-казахско-английский терминологический словарь-справочник по специальности «Дефектология»// Тебенова К.С., Рымханова А.Р.,Нугуманова М.А., Мусеева Г.Н. Караганда: Изд-во КарГУ, 2015. – 469 с.
Инклюзивті білім беру Инклюзивті білім беру (ағылш. inclusion-білім беруді, бірлескен оқытуды қамтитын қосу)
Бұл идеяның бастаушысы неміс сурдопедагогикасының негізін қалаушы және саңырау балаларға арналған Германиядағы алғашқы оқу орнының (мектептің) ұйымдастырушысы және жетекшісі Самуил Гейнике (1727-1790) болып саналады. Ол жаппай халық мектебінің құрылымында саңырау балаларға арналған арнайы сыныптар құруды ұсынды
И. Г. Песталоцци (1746-1827) – барлық балаларды оқытудың және оларды болашақ еңбек қызметіне дайындаудың қажеттілігі мен мүмкіндігі туралы, баланың табиғаты мен қажеттіліктеріне сәйкес жан-жақты дамуы туралы, ақыл-ой дамуында артта қалған, физикалық және әлеуметтік жағынан қолайсыз балалар үшін оқытудың маңыздылығы туралы
1850 жылдан бастап Франция бірлескен оқыту тәжірибелерінің эстафетасын қабылдады: Александр Бланше (1817-1867), М.Ғ. Д., Париж Ұлттық саңыраулар институтының отоларингологы, Париж муниципалды мектептерінде саңырау балаларға арналған сыныптар ашады. Есту қабілеті нашар балалар жалпы сыныптарға орналастырылады.
