116
едім,
жіп сіз ар қан да лып, сол тө ңі рек те жүр дім де қой дым. Бә рін көр дім, бә рін
біл дім, тек дү ние ісі не ара ла сар дәр мен жоқ. Ақы ры, біз ді жең ген, өсіп-өніп,
қи сап сыз кө бей ген жат жұрт жайы лым ды тү гел жыр тып,
тө ңі рек ті те гіс қа-
зып, жа ңа құ ры лыс, быж-тыж қа ла лар са лып, жер дің ас тын үс ті не шы ға ра
бас та ған да... қай та та был дым.
Тә ңі рі сый ла ған, сен таң ба ла ған көр кім өш кен
ел дің жұр тын да ғы жа ңа жа рық қа жет кіз ді. Қо ра сы ның ас ты нан қой ма қаз-
ған да
ме ні тап қан қа ба са қал ды, жай ын ау ыз, қу шық бет, са ры жүз ді
мо мын
ша руа та ңыр қап тұр ды да, одан әрі қи рат пай,
ке рі сін ше, ба сым ды кеу де ме
жал ғап, кең қор шау лы тұр ғын үйі не ір ге лес бақ ша ның бір ше ті не әкеп ор нат-
ты. Одан ау ыл мұ ға лі мі көр ді. Га зет ке шы ғар ды. Ақы ры, му зей ге жет тім. Одан
ғы лы ми кі тап қа.
1. Үзін ді ні қан дай бел гі сі не қа рап, аңыз ға жат қы зу ға бо ла ды? 2–3 сөй лем-
мен дә лел де.
Достарыңызбен бөлісу: 
