жан-жақты сөз етед . Әс ресе ғалымның
терең рек қарастырғаны-Сәкенн ң 1932 жылы
жарық көрген «Қазақ әдебиет » атты зерттеу еңбег . Автор Сакенн н
фольклорист к еңбег н ек кезенге бөлед .
Б р нш – Сәкен қазақ фольклоры үлг лер н
жинаушы, жариялаушы, ек нш – зерттеуш
ғалым рет нде қараған.
Зерттеуш ең алдымен Сәкенд халық әдебиет н ң жанашыры рет нде таныса, ек нш ден лгер нд - кей нд өткен көрнект ақындардың жоқтаушысы рет нде қарайды. Мұны автор Сәкен жинаған материалдарға сүйене отырып айтқан. Атап айтқанда Ы. Алтансарин, Ақан сер , Ақмолла сынды ақындардың өлең- поэмаларын жинап бастырған. Сондай-ақ Құлмамбет пен Майкөт, Мұсаев пен Қарақожаның айтыстарын жариялайды және к р спе сөз жазып түс н ктеме беред .
Ғалым Т.Кәк шев Сәкенн ң халық өлеңдер н көптеп жинап оған жанрлық тұрғыдан классификация жасауы сол тұстағы фольклортану ғылымы үш н үлкен жет ст к деп қарайды. Зерттеуш н ң бұл еңбег нде тағы б р көң л аударған мәселе Сәкенн ң эпикалық жырлар туралы айтқан тұжырымдары төң рег нде ой өрб ту . Сәкен өз қарастырған б р топ жырлардың «Қобыланды батыр», «Ер Тарғын», «Ер Сайын», «Қамбар батыр», «Алпамыс батыр», «Қозы Көрпеш Баян сұлу», «Қыз Ж бек» т.б./ тақырыптық- идеялық мазмұнын таныстырады.
Олардың тарихи мән н нақтылы деректермен дәләлдей отырып түс нд рген н
жазады. Ғалым осы бөл мде Сәкенн ң батырлық жырлардың тарихи-генетикалық
шығу тег н дұрыс пайымдай отырып, «Ноғайлы заманында шыққан