ді Аллаһ кешірсін! күмәнсіз, Ол (Аллаһ) мейі-
рімділердің ең мейірімдісі” – деймін. Енді бара
беріңдер, сендер боссындар» – дейді
(Ибн Хишам, IV, 32;
Уақиди, II, 835; Ибн Са’д, II, 142-143)
.
Бұл тамаша кешірім, мейірім мен абзалдылықты
көрген Меккеліктердің жүректерінде өкпе мен өшпен-
ділік еріп кетті. Оның орнына сүйіспеншілік, достық
пен сенімділік келді. Көнілдері Исламға жылынған
қаншама адам тура жол абыройына қол жеткізді. Ол
күні Меккеліктерде мына бір аяттың ақиқаты көрініс
тапқандай еді:
«Жақсылық пен жамандық тең емес. Сен
жамандықты ең көркем түрде тоқтат. Сонда саған
қастығы бар адам ең жақын досыңдай болып кетеді»
(Фұссиләт, 34)
.
Шынымен ада м баласы әрқашан жақсылық пен
сый тартуға бас иеді. Жақсылық пен сый тарту ең қас
дұшпанды да түзетуге жеткілікті болады.
Достарыңызбен бөлісу: |