189
Кей кісілер тәрбиедегі қатал әдісті қолдайды. Бала үшін ең
негізгісі – білім. Сабақтан келсін де, сабақ оқысын. Орындамай,
орнынан тұрмасын дейді. Бір ел жәшік ойлап тауыпты. Баланы
ішіне кіргізіп, аузын құлыптап қояды екен. Сабағын оқып бітпей,
сыртқа шығармайды. Ұйықтап қалмауын ғана қадағалайды.
Менің ойымша, тәрбиелеу – адамның жанын жасау. Тек
ақпаратты білумен ғана адам жасалмайды. Жаны лас білімпаздан
адамзатқа пайда жоқ. Егер баланы ертелі-кеш үстел басынан
шығармай, тек ми жұмысына қойсақ, біраз жылғы азаптан соң
бір шөкім болып, қартайып кеткенін көрер едіңіз. Жалпы,
баланың өзі барометр, оны байқаусыз бағыттап қойсақ жетеді.
Осылай бағыттап қоюдың өзі талантты мұғалімнің қолынан
келеді.
«Би кештерінде» бидің классикалық түрімен шектеліп
қалғанымыз жоқ. Ребін де, ауыр металын да, соңғы билерді де
биледік. Оны шығарған композитор, ән-өлеңінің мазмұнын
талдап-түсіндіріп отыруға тырыстық.
Нәтижесінде «Би сенімсіздігін» жойдық. Шәкірт-мырзалар
бикештер мен ұстаз-бикелерді еркін биге шақыратын болды.
Бойын тіктеп, маңдайы жарқырап, тербетіліп билегенде, өздері
парасатқа айналып кетеді.
Достарыңызбен бөлісу: