Сіңірлік рефлекстер - бұл пассивті созылған бұлшық еттердегі проприорецепторларды ынталандыруға жауап ретінде пайда болатын меншікті (проприоцептивті) шартсыз рефлекстер.
Сіңір рефлекстерінің негізгі рецепторлары - бұлшықеттердегі сезімтал терминал аппараты деп аталады. сіңірдің соғылуынан туындаған бұлшықет талшықтарының созылуына реакция беретін жүйке-бұлшықеттік шпиндельдер
Сіңірлік рефлекстерді зерттеу ережесі:
Туындайтын рефлекс айқындылығымен және симметриялылығымен бағаланады
Сіңірлік рефлекстердің физиологиялық маңызы - олар бұлшықеттің жиырылу дәрежесін оған түсетін тітіркендіргіштерге сәйкес реттей отырып, дененің статикалық және орналасуын сақтауға қатысады.
Яғни іңір рефлекстері, сіңірдің тітіркенуіне жауап ретінде бұлшықеттің жиырылуы, олар дененің барлық бұлшықеттерінен туындамайды: ең тұрақтысы - аяқ пен жамбас экстензорларынан (тізе және Ахилл рефлекстері), олардың болмауы әдетте ерекше жағдайларда ғана кездеседі.
ТІЗІНІҢ РЕФЛЕКСІ - бұл бұлшықеттің сіңірінің тітіркенуіне жауап ретінде төртбасты бұлшық ет бұлшықетінің жиырылуы және тізе буынындағы төменгі аяқтың созылуы . Адамда квадрицепс сіңірін перкуссиялық балғамен ұру нәтижесінде пайда болады. Сіңірге соққы бұлшықеттің және оның созылу рецепторларының - бұлшықет шпиндельдерінің аздап созылуын тудырады. Олардың созылуының нәтижесінде афференттік жүйке талшықтарында әрекет потенциалы пайда болады, олар жұлынға - II-IV сегменттерге жетіп, қозғалтқыш нейрондарда әрекет потенциалдарын тудырады, олардың аксондарын сол бұлшықетке жібереді, оның тез жиырылуын тудырады. Шеткі жүйке жүйесінің және жұлынның алдыңғы мүйіздерінің органикалық зақымдануымен тізе рефлексінің болмауын байқауға болады. Медициналық практикада жұлынның рефлекторлы қозғыштық дәрежесін анықтау үшін қолданылады
4.Электроэнцефалография. Электроэнцефалографияның ырғақтары.
Жоғарғы ми қызметін зерттеу әдістеріне электроэнцефлография жатқызамыз және соған тоқталып кететін болсақ:
Электроэнцефалография( ЭЭГ)- бұл мидың электрлік белсенділігінің заңдылықтарын зерттейтін электрофизиологияның бір бөлімі болып табылады.
ЭЭГ бас миының функционалдық жағдайының анализінің және оның тітіркендіргіш әрекетінің реакциясының орындалуына мүмкіндік береді. ЭЭГ жазбалары емдік және диагностикалық жұмыстарда( әсіресе эпилепсияда), анестезиологияда, мидың ес, адаптация сияқты функцияларын анықтау үшін қолданылады.