5.5 сурет. Аналық бездің ұлғаюы, көп мөлшерде эхонегативті қосылыстар
Салыстырмалы диагностикасы 1. Аналық бездің андрогенөндіруші ісіктері өте сирек сырқат болып табылады. Оған кенет үдемелі дамитын ауыр гисутизм, вирилизация және айқын тестостерон мөлшерінің жоғарылауы (> 5–10 нмоль/л) тән. Өте сирек кездесетін бүйрек үсті безінің андрогенөндіруші ісіктеріне жоғарыда аталған симптоматика мен ДЭА, андростендионның жоғарылауы тән.
2. Туа біткен бүйрек үсті безі қыртысты затының дисфункциясы диагнозын жоққа шығару мақсатында (4.6 бөлімді қараңыз) 17-гидроксипрогестерон мен ДЭА анықтау, қажет болған жағдайда — 1-24АКТГ-мен сынама жүргізіледі.
3. Гиперпролактинемия ұқсас клиникалық көрініс беруі мүмкін (2.4 бөлімді қараңыз), сонымен қатар, АБПС-мен сырқаттанған әйелдердің 30%-да пролактин мөлшерінің сәл жоғарылауы анықталады.
4. Идиопатикалық гирсутизм — өзгермеген менструальді цикл және сақталған фертильдік көрінісінде әйелдерде гирсутизм және гипертрихоздың дамуымен сипатталатын жағдай.
5. Басқа генезді бедеулік пен менструальды қызметтің бұзылуы.
Емі
1. Дене салмағын төмендету (семіздікті емдеу). Дене салмағын қалыптастырудың өзі ғана менструальды және овуляторлы қызметтің қалпына келуіне, сонымен қатар гирсутизмнің кері дамуына әкеледі.
2. Инсулин сенситайзерлерінің ішінде метформин өз әсерлігін көрсетті (7.6 бөлімді қараңыз). Клиникалық және зертханалық мәліметтер бойынша расталған инсулинрезистенттілік кезінде дәріні тәулігіне 1–2 граммнан тағайындауға болады, бірақ метфоринді жүкті әйелдерге қолдануға болмайды.
3. Антиандрогенді терапия:
— оральды контрацептивтер. Олардың эстрогенді құрамы аналық бездерде андрогендердің өндірілуін тежеп, жыныс гормондарымен байланысатын ақуыздар мөлшерін арттырады, ал гестагенді құрамы ЛГ синтезін төмендетеді. Жиі антиандрогендік белсенділікке ие ципротерон ацетаты мен этинилэстрадиолдың фиксирленген комбинациясы тағайындалады.
— ципротерон ацетаты андрогенді рецепторлардың тосқауылдаушысы болып табылады (эстрогендермен бірге циклдің екінші фазасында 25–100 мг).
— әлсіз антиандрогенді әсері бар спиронолактон (тәулігіне 50–200 мг мөлшерде тағайындауға болады);
— флутамид (тәулігіне 125 мг) айқын антиандрогендік қасиетке ие, бірақ ауыр жағымсыз әсерлерінің дамуына байланысты АБПС кезінде сирек қолданылады.
— финастерид (тәулігіне 5 мг) 5α-редуктазаның ингибиторы.
