ӘНШІ ЖҮСІПБЕК ЕЛЕБЕКОВ
Өткенсіз ел,
тарихсыз жер болмайды
Атақты әнші жерлесіміз
Жүсіпбек Елебеков қазір-
гі Нұрмақов атындағы ( б ұ -
рынғы Қаратау) совхоздың
«Қойтас» д е г е н ж е р і н д е
1904 жылы дүниеге келді.
Әкесі Елебек қарапайым
шаруа баққан адам б о л д ы .
Т ұ р м ы с ы н ы ң к е д е й л і г і н е
байланысты өнер ж о л ы н қу-
мады. Ол жас кезінде ән
салып, күй тартты. Бірақ ол
өнерді жалғастыруға м ү м к і н -
дігі к е л м е д і . Ал баласы,
болашақ әсем әнші Ж ү с і п -
б е к т і ң өнерге бейімі ерте
сезілді. Елебекпен б і р г е ту-
ысқан Жақыпбек Жүсіпбек-
тің тікелей ұстазы е д і . А й -
тушылардың сөздеріне қара-
ғанда Ж а қ ы п б е к т і ң алдын-
да басңа әншілер «ауызын
аша алмайды» екен. О с ы н ы ң
өзі Ж а қ ы п б е к т і ң әншілік
ө н е р і н і ң х а л ы қ а л д ы н д а
ж о ғ а р ы болғанын айғақтай-
ды. А р қ а әншілерінің ду-
манды мерекесі болған Қ о -
янды ж ә р м е ң к е с і н д ө Ж а қ ы п -
бек те ән салған. Ол Семей-
г е де, Қарқаралыда д а б о л -
д ы . Жақыпбек той-думанның
еркесі е д і . Белгілі өнер тар-
ланы К ү д е р і н і ң Нұрманы,
М а л к е л д і н і ң Ғұбайы, А қ а й -
д ы ң Хасені сияқты байлар-
д ы ң ж и ы н - м ә ж і л і с т е р і н д е ән
салып ж ү р д і . М і н е , Ж а қ ы п -
б е к т і ң осы асыл қасиеті і н і -
сі Ж ү с і п б е к к е де ж ұ ғ а бас-
тады. «Келіншек», «Ғалия»,
«Сүржекей» сияқты сұлу ә н -
дерді Ж а қ ы п б е к т і ң үйре-
туімен Жүсіпбек нақышы-
на келтіріп орындаушы еді.
Ө к і н і ш к е қарай, Ж а қ ы п б е к -
тің ғ ұ м ы р ы қысқа болды.
Ағасының ңазасы жас Ж ү -
сіпбекке өте ауыр тиді. Әйт-
се де ағасының әншілік дәс-
түрін Жүсіпбек ө м і р бойы
д ә р і п т е п , о р ы н д а у ш ы л ы қ
қасиетін құрметтеп өтті.
1921 жылы Жүсіпбек Се-
мейге келеді. Елден келген
жас қаланың қыр-сырын ж е т е
білмейтін е д і . Сондықтан
алғашқы бетте Бекіш деген
туысының ү й і н д е б о л ы п ,
біраз қала жағдайына қа-
йыға түсті. Көпшіліктің ал-
дында ән салудан қ о р ғ а -
лақтап, б а й қ а у е с е б і н д е
Бәкіштің үйінде оңаша ән
салатын еді. Алайда, о н ы ң
бұл «жасырын өнері» ж ұ р т қ а
мәлім бола бастайды. Түрлі
т о й - д о м а л а қ т а р д а қ а т ы с у -
шылар Ж ү с і п б е к салған
әнге, о н ы ң орындаушылық
мәнеріне үлкен ризашылық
б і л д і р е д і . «Қойтастан» Жа-
қ ы п б е к т і ң інісі, өзіндей ә н -
ші ж і г і т келіпті, шілдеха-
нада ән салыпты» деген ха-
бар жаңа ұйымдасып жатқан
Семейдің театр ү й і р м е с і
мүшелерінің құлағына ж е т е -
д і . Ү й і р м е н і ң басқарушыла-
ры Кенжебек Құлғаринмен
Аямет Әуезоа Бекіштің ү й -
інен Жүсіпбекті тауып алады.
Енді Жүсіпбек жалғыз ж а -
рым саяқ әнші емес, бел-
гілі талапкер, сахналық ұй-
ы м н ы ң мүшесі болыл; қыз-
метке кіріседі. Жүсіпбектің
үйірмеде болуы, о н ы ң жалпы
дүние тану ж о л ы н кеңей-
теді. Әсіресе, сол жылда-
ры жас ә н ш і н і ң күміс ке-
мей бұлбұл әнші Ә м і р е мен
ж ы р д а у ы л п а з ы , а р қ а л ы
ақын Исаны к ө р у і үлкен бір
тарихи к е з е ң сияқты бола-
ды. Ә м і р е н і ң асқақ дауысы,
Исаның суырып салма ақын-
дығы Жүсіпбекті жаңа бір
ө м і р б е л е с і н е к ө т е р е д і
Жүсіпбек Ә м і р е д е н белгі-
лі «Ағашаяқ» әнін үйремеді
Бірақ Ә м і р е Семейде ұзақ
болмай, 1923 ж ы л ы Иса екеуі
басқа қалаға қоныс ауда-
рады. Ал Жүсіпбек болса Се-
мейде қ а л ы п әншілік өне-
рін шыңдай түседі.
1927 жылы Жүсіпбек Турк-
сибте ж ұ м ы с істейді. А р а -
сында ән салып, өзі сияқты
жұмысшыларды к ө ң і л д е н д і -
ріп, жаңадан репертуары-
на әндер қосып, рухани бай-
лығын молықтырады. Турк-
сибте 1928 ж ы л д ы ң қ ы р к ү й -
ек айының аяғына дейін іс-
теп, ө з і н і ң ауылына келеді.
Бұл к е з д е р д е ірі байлар-
ды кәмпескелеу науқаны
ж ү р і п жатқан болатын. Ж ү -
сіпбек те бұл науқанға бір-
ден араласыл кетті. Атадан
атаға ауысқан кедейлікпен
ғ ұ м ы р к е ш к е н Жүсіпбек-
тің де енді күні туып, б ұ -
рынғы өзі сияқтыларды қа-
наған б а й л а р д ы ң басына
ауыр ж а ғ д а й д ы ң туғанын
к ө р е д і . Жүсіпбек к ә м п е с к е -
леуден мал алып, өзіне пай-
д а л ы , еңбекпен айналысады.
Ауылда бір жылдай тұрған
соң Қояндыдан Қ ы з ы л ж а р -
ға мал айдайды. Екі арада
к ө п ж ү р і п , малды а м а н -
есен тиісті ж е р і н е ж е т к і -
зіп, 1931 ж ы л д ы ң 15 ақпанын-
да ауылына қайтып орала-
д ы . Онда тіршілік қареке-
тімен айналысқан абзал аза-
мат әншілік өнерге б і р ы ң -
ғай д е н қояды. Семейде,
Қ о я н д ы д а , Қ ы з ы л ж а р д а
болу — жаратылыстан құ-
лағы сергек әншіге « к ө ш -
пелі мектеп» сияқты бола-
д ы . Бұрын-соңды ол к ө з д і ң
м е ш е у л і г і н е б а й л а н ы с т ы
ө з і н і ң аяғы жетпеген ж е р -
лерінде болып, бірқатар ән
дестүрінің жаңа түрлерімен
танысты. М і н е , осының бәрі
Ж ү с і п б е к т і ң жаңа әндерін
тыңдаған а у ы л - а й м а ғ ы н ы ң
кезіне бірден түседі. Сол
ж ы л д ы ң м а м ы р айында А л -
матыдан қазақ м е м л е к е т -
тік драма театрының д и р е к -
торы, ж а з у ш ы О р ы н б е к Бе-
ков к е л і п , Жүсіпбекті астана-
ға алып к е т е д і . Жүсіпбек
т е а т р д ы ң к о н ц е р т т е р і н е
үзбей қатысып, бірден к ө з г е
шалына бастайды. Ол белгі
лі әнші Рабиға Есімжано-
вамен қосылып ән айтады.
К ө п ұ з а м а й - а қ Ж ү с і п б е к
д р а м а л ы қ пьесаларға қатыса-
д ы . Ол «Сүңгуір қайық»,
«Еңлік-Кебек» пьесаларында
о й н а й д ы . Ә с і р е с е , з а м а -
н ы м ы з д ы ң заңғар ж а з у ш ы -
сы М ұ х т а р Ә у е з о в т ы ң әй-
гілі «Еңлік-Кебек» пьесасын-
да Жүсіпбек өзінің әртіс-
тік қабылетімен қатар ән-
шілік дарынында байқатады.
Ж ү с і п б е к т і ң ж ұ л д ы з ы
оңынан туған сәті — 1933
ж ы л ы д р а м а театрында бел-
гілі әнші Ә м і р е Қашауба-
евпен кездесуі е д і . Көптен
арман етіп ж ү р г е н ән е р -
кесі енді Жүсіпбекпен бір
ұ ж ы м д а еңбек етті, Ә м і р е -
нің орындауында шырқал-
ған әсем әндер жас талант-
ты тәнті етті.
1933 ж ы л ы Халық А ғ а р -
ту Комиссариатының ж а -
нынан музыка студиясы ұ й -
ымдастырылып, оған драма
театрының өнерге қабілетті
адамдары жиналды. Соның
ішінде бірінші сапта Ж ү -
сіпбек те бар еді. Студия
бір ж ы л шамасындай М ұ х -
тар Ә у е з о в т ы ң « А й м а н - Ш о л -
пан» пьесасында Жүсіпбек
Әлібек ролінде ойнады. Ол
сахналық т ә ж і р и б е с і н і ң аз-
дығына қарамастан Ә л і б е к
ролін сәтті шығарды. Сол
пьесада Ж ү с і л б е к т і ң о р ы н -
дауындағы әсем ән — «Бал-
қурай» алғашқы қалпына
қарағанда әлдеқайда түрле-
ніп, гүлденіп шықты.
Жүсіпбек 1936 жылы М ә с -
кеуде өткізілген қазақ өне-
рінің онкүндігіне қатысты.
Онда «Қыз Ж і б е к » опера-
сында Бекежанның ә н ш і -
рі ролін о й н а д ы , 1942-1943
жылдарда Ж ү с і п б е к Ұлы
Отан соғысы м а й д а н ы н а
барып даңқты И . В . П а н ф и -
лов атындағы № 8 гвардия-
лық атқыштар дивизиясының
тұрған ж е р і н д е к ө п т е г е н
концерттер б е р д і . Сол са-
ларда ол қазақтың белгілі
к о м п о з и т о р ы Рамазан Еле-
баевпен ж ү з д е с і п , одан ә й -
гілі «Жас қазақ» әнін алып
келіп, халыққа бірінші б о -
лып таратты. Ж ү с і п б е к т і ң
аса ж а қ с ы к е р і п , ж ә н е үл-
кен шеберлікпен о р ы н д а -
ғаны — Абай әндері. Ол
Абайдың «Сегізаяқ», «Қор
болды ж а н ы м » , « К ө з і м н і ң
қарасы», «Бойы бұлғақ», «Ай-
ттым сәлем Қаламқас» сияқ-
ты әндерін басқа ешбір ә н -
нің әуеніне келмейтіндей
өтіп орындады. Ол ө м і р і -
нің соңына дейін «Қазақ-
концертте» ж ұ м ы с істеді.
« Қ а з а қ к о н ц е р т т і ң » ж а н ы -
нан әншілер дайындайтын
Өнер студиясы ашылғанда
да сол студияда жаңа тол-
қын жастарға әннен сабақ
б е р д і . Халық құрметіне б ө -
ленген майталман әнші Қа-
зақ ССР М е м л е к е т т і к сыйлы-
ғ ы н ы ң лауреаты ж ә н е ха-
лық әртісі атақтарына ие
б о л д ы .
Бүгінгі Егіндібұлақ ж е р і -
нің тумасы, күміс к ө м е й ән-
ші, сырбаз актер, асыл аза-
мат Жүсіпбек Елебековты
жерлестері з о р қ ұ р м е т тұ-
тып, о н ы ң еңбегін ж о ғ а р ы
бағалайды. Қазір Егіндібұ-
лақ селосының орталығын-
да Жүсіпбек Елебеков атын-
дағы көше бар, ж е т і ж ы л -
д ы қ м у з ы к а мектебі ән ер-
кесінің есімімен аталады,
Жалпы Ж ү с і п б е к т і ң өнер
жолындағы ө р к е н д і ісі, та-
маша тағылымы бүгінгі жас-
тарға үлгі-өнеге.
көшім
БАЛА
Б е л г і л і ә н ш і , қ а р ы м д ы қ а л а м г е р , м а р -
қ ұ м Ж ә н і б е к К ә р м е н о в к е ө н е р д і ң к и е -
л і е с і г і н а ш у ғ а а л ғ а ш а қ ы л б е р і п , ө н е г е
а й т қ а н т ұ ң ғ ы ш ұ с т а з ы Ж ү с і п б е к Е л е б е -
к о в е д і . Д а р ы н д ы ә н ш і н і ң а д а м г е р ш і -
л і к ж ә н е ұ с т а з д ы ң қ а с и е т і н е н ғ и б р а т
а л ғ а н Ж ә н і б е к т і ң е с і м і д е е л і н е е р т е
т а н ы л д ы . Б і р а қ , с ұ м а ж а л ж а с т а л а н т т ы
т о л ы с ы п к е л е ж а т қ а н б ұ л а ш а ғ ы н д а қ ы р -
ш ы н ы н а н қ и ы п к е т т і . А л а й д а о н ы ң с о -
ң ы н д а е л м е с м ұ р а с ы - ә ү е з д і ә н д е р і , ө ш -
п е с ш ы р а ғ ы - ш ы р а й л ы ш ы ғ а р м а л а р ы
қ а л д ы . С о н ы ң б і р і ұ л а ғ а т т ы ұ с т а з ы т у -
р а л ы ж а з ы л ғ а н « К ө ш і м б а л а » а т т ы ә ң -
г і м е с і . Ж а з у ш ы н ы ң ж а н т е б і р е н і с і н е н
т у ғ а н о с ы ә ң г і м е д е н ү з і н д і н і о қ ы р м а н -
д а р н а з а р ы н а ұ с ы н ы п о т ы р м ы з .
Былтырғы күзден бері к ө -
к і р е к ауруына шалдығып, қыс
бойы ауылдан ұзап шықпаған
Жақыпбек к ө к шығып қ ы -
мызға ілінсімен д е р т і н і ң
беті қайтып, серги баста-
ған.
Ән тербеген жүреге т о р -
ға түскен торғайдай құса
болып ж ү р г е н д е сөніп бара
жатқан үмітін қайта тұтатып,
демеу болған осы к і ш к е н -
тай Жүсіпбек е д і . Қыс бойы
Ж ү с і п б е к к е ө з і білетін ө н -
д е р д і ң біразын үйретіп ш ы қ -
ты.
Етек-жеңі к е ң , қуаты м о л
бала дауысы сезім м е н о й -
ға жасаң болса да, к і р ш і к -
сіз таза еді. Көшім руынан
Балғабайдан тараған ұрпа-
ғында таңдайына б ұ л б ұ л
қонған тағы б і р әнші пай-
да б о л д ы . Тұқымынан ә н -
ші-күйші к ө п шығып, қу-
лақтары үйренген думанды
ауылға бұл үйреншікті н ә р -
седей әсер етті. Ә н ш і ба-
ланы к ө п е ш к і м елей қ о й -
мады. Жалғыз-ақ жасынан ел
аралап, «күміс к ө м е й , ж е з
таңдай» деген небір дүлдүл
әншілердің бәрін тыңдап
тамсанған Ж а қ ы п б е к қана
Ж ү с і п б е к к е е р е к ш е ілтипат
қойды.
«Болашақ ән перісі осы
сары ұл болар-ау», — деп
шамалады. Осы ойын ағасы
Лебекке айтып, бабасының
сандықта о р а у л ы ж а т қ а н
домбырасын: «Осыған б е р -
сек қайтеді», — деп е д і ,
ағасы шошып к е т і п :
— Тек, Қарабатыр ба-
бамнан әнші өткен бе? А р у -
ағынан қорықсаншы, — деп
мұны тыйып тастады.
Ж а қ ы п б е к ағасын қыс-
таған ж о қ . Түсіне әнші ата-
с ы к і р і п : « Д о м б ы р а м д ы
Ж ү с і п б е к к е бер» деп тапсыр-
ғанын айтып е д і , Лебек о й -
ланып қалды. «Шын ба, ө т і -
рік пе?» — дегендей Ж а қ ы п -
б е к к е тесіле қарады. І н і -
сінің бірбеткей турашыл м і -
незін танып, қарсы дау ай-
та алмады. Бар тапқаны:
—- Биыл ө з і ң м е н бірге
ж ә р м е ң к е г е апар. Ү л к е н
әншілерге тыңдат, М ә д и
ағаңмен ақылдас. Әлі жас
қ о й , м ү м к і н дауысы қайтып
кетер, — д е д і .
Қибат ж е ң г е с і : «Әлі аузы-
нан ана сүті кетпеген жас
баланы әурелеп қайтесің,
ел кезіп қаңғып ж ү р г е н қай
б і р ж а қ с ы дейсің, нұр айқай-
дан мұратқа ж е т с е ң д е р ж ү р -
сіңдер ғ о й . тіпті, ж а н ы ң ашып
бара жатса ана Нұрлан қай-
нағаның ауылындағы молда-
ға оқуға б е р . Көзі ашыла-
д ы . Елдің бұл құралпы ба-
лалары дәрет алып, намаз
о қ и д ы . Бұның елі «қулқу-
аллаға» де тілі к е л м е й д і ,
бетім-ай»: — деп безек қақ-
ты.
Жақыпбек үндеген ж о қ .
«Қайтсың ана ш і р к і н бау-
ырын суытқысы к е л м е й д і .
О т ы м н ы ң басы, о ш а ғ ы м н ы ң
бұты аман болсын деген т і -
леуі болар», — деп ж е ң -
гесінің ашулы сөздерін к е -
ш і р і м д і тыңдады. М ұ н ы ң да
ойын қ о ж ы р а т ы п , көңілін
секемдете берген Жүсіпбек-
тің жастығы е д і . Он е к і - а қ
жаста. Көңілі тұрақтап, к ө -
бесі б е к і м е г е н ш и к і к е з і .
Д е г е н м е й м і н е з і о р н ы қ -
ты, байсалды. Балаға лайық-
ты елтең-селтеңі ж о қ . Ылғи
ө з і м е н өзі болып, саяқ ж ү -
р е д і .
Іштей б і р түйінге келді.
«Жаз шыға, ж е р аяғы к е -
ңіген соң, к е р е ж а т а р м ы н ,
оңалсам ж ә р м е ң к е г е апа-
рамын» — деп ойлады.
К ү н н і ң к ө з і ж ы л ы н ы п ,
қ ы р д ы ң бетін қызғалдақ қап-
тасымен-ақ Ж а қ ы п б е к т і ң к ө -
ңілі серги бастады. Уыз қ ы -
мыз бойына қуат б е р і п , ә л -
деніп келеді. Сырқатының
беті қайтқан секілді. Осы
бетімен енді б і р ж и ы р м а
шақты күн жатса ауруынан
құлантаза жазылып к е т е -
тіндей к е р і н д і .
Көк ж е т і л і п , ауыл маңы
құлпырып тұр. Қыстан ақ
сүйек болыл ж е т к е н т о қ -
ты-торым ж е р г е емініл, б ү й -
ірлене бастады. Ауыздары
аққа тиген ел к ө ң і л д і . Күн-
г е ж о н д а р ы н қ ы з д ы р ы п ,
қыр к е з е д і . Қыбырлаған п е н -
д е н і ң көңілі, далада... Тір-
шілік біткен саусағын күнге
ж а я д ы .
Кешке қарай ауылға Ү ш -
қара жақтан е к і салт атты
келді. Темеш руынан ш ы қ -
қан Ә б і л м е ж і н н і ң Нысаны
екен. Жақыпбек екеуі ш ұ р -
қыраса табысты. Қояндының
ж ә р м е ң к е с і н д е ө т к і з г е н
бір ж ы л ғ ы қызықтарын айты-
сып, бір-біріне сүйсіне қа-
расады.
Нысан — ә р і ақын, әрі ә н -
ш і . Керей Ә з і м б а й д ы ң Най-
ман ішіндегі М ұ р ы н р у ы н ы ң
бір байына айттырылып қ о й -
ған Ақбала деген қ ы з ы м е н
сөз байласып, қашпақ болған
түні қолға түсіп қалады. Ә з і м -
бай Нысанды А я к ө з д і ң түр-
месіне айдаттырып ж і б е р е -
д і . Ж о л үстінде Нысан қа-
шып шығып, Үшқара жақта
ж ү р г е н М ә д и д і ң қолтығына
барып паналайды. Содан әрі
іні, ә р і шәкірт болып ба-
тырдың қасынан қалмайды.
Нысан Жақыпбектің жүдеу
кейпін көріп қатты тіксінеді.
Жанары өткір тік қабақ, ақ
сұр жігіттің көрмеген бір
жылдың ішінде осыншама,
азып кеткеніне қайран қал-
ды. Зерек, танығыш ақын
себебін сұраған жоқ. Сыр-
қатқа шалдыққанын есті-
ген. Аяушылық білдіріп, мұ-
ның қалай демеді. Көңілін
көтеріп, жанын сергіте сөй-
леді.
— Мені саған Мәди ағам
жіберді. Жәрмеңкеде кезік-
сек дейді. Үкілі Ыбырай мен
Әсет ақын келетін көрінеді
Саған өзі келмекші еді.
Нысан екі күн қонақ бо-
лып аттанды. Жақыпбек жәр-
меңкенің туы көтерілген
күні баратын болып келіс-
ті. Бұл жолы Жүсіпбекке
ән салдырған жоқ. Нысан
«Сенің бір әнші інің бар» —
дейді ғой деп қайта-қайта
сұрай берген соң: «Бір жақ-
қа жолаушылап кетіп еді
деп сылтау айтып құтылды.
Ондағысы: «Жәрмеңкеге
барғанда бір-ақ тыңдасын»,
деген пиғылы еді...
Жүсіпбекті жәрменкеге
қалай алып кетудің ретін
таппады. Ағасы Лебек көн-
генімен Қибат жеңгесі та-
бандап отырып алды. Ақыры
Жақыпбек қулыққа көшті.
Ақ көңіл, аңқау жеңгесін
қақпанға оңай түсірді. Жа-
райды — деді Жақыпбек.
— Жолшыбай Күдері атам-
ның ауылына соғып Нұрлан
ағатайыммен ақылдасайын.
Биыл жаз сондағы молдадан
оқысын. Оқу ақысын мол-
декеңе өзім төлеймін, — деп
жеңгесінің жанды жерінен
дәл басты.
Қибат амалсыз көнді.
«Оқысын, ең болмаса үлкен
ата-бабаларының аруағына
бағыштай құран оқуды үй-
ренсін» деп, іштей шүкір-
шілік етті. Неше айдан бері
мазасы кетіп, томырық жүр-
ген Қибат аяқ астынан май-
дай еріп, жібіп шыға кел-
ді. Күдері атасының үйін-
дегі шешелеріне қыстан
сақтап қалған сүрлерін са-
лып, сәлем-сауқатын да дай-
ындап үлгерді.
Лебек немере інісі мен
баласын алыс сапарға аттан-
дырып тұрып:
- Ал, шырақтарым, жол-
дарың болсын, әке үшін
сөз сөйлеп, өзің болып кі-
шірейетін уақыттар бола-
ды, қамшының өріміндей
жинақы бол. Жолай Күдер
атаңның ауылына соғып
Нұрлан ағаңа сәлем бер
батасын алып аттан! - деп
шығарып салған...
«СӨЗ ТАПҚАНҒА ҚОЛҚА ЖОҚ
А қ ы л ы с а р а б д а л , п а р а -
с а т ы б и і к , ж а н ы ж а й с а ң
Ж ү с і п б е к Е л е б е к о в ә с е м
ә н ш і , с ы р б а з а к т е р ғ а н а
е м е с , а қ и қ а т қ а а д а л , д і л -
м а р ш е ш е н , к е м е л о й л ы
а б з а л а з а м а т б о л ғ а н .
О р а й ы к е л г е н д е қ и с ы н ы н
т а у ы п а й т қ а н ө т к і р с ө з -
д е р і т у р а б и д і ң б ә т у а -
б і т і м і н д е й к е с і м д і д е к е -
с е к е с т і л е д і . М ұ н д а й д а
қ а з а қ « С ө з т а п қ а н ғ а қ о л -
қ а ж о қ » д е й д і . Ә н ш і н і ң
з а й ы б ы , Қ а з а қ с т а н Рес-
п у б л и к а с ы н а е ң б е к с і -
ң і р г е н ә р т і с і Х а б и б а Е л е -
б е к о в а н ы ң « Ә н — а м а -
нат» к і т а б ы н д а Ж ү с е к е ң -
н і ң ш е ш е н д і к қ а с и е т і н е
б а й л а н ы с т ы к е л т і р і л г е н
м ы с а л д а р ы а з е м е с .
— Е л і н е , ж е р і н е д е г е н
м а х а б б а т ы е с і м е т ү с с е -
д е й д і Х а б и б а Е л е б е к о -
в а о с ы к ү н г е д е й і н ж ү -
р е г і м ш ы м ы р л а й д ы . Б і р
ж ы л ы С е м е й о б л ы с ы н ы ң
А б а й а у д а н ы н а б а р д ы .
К о н ц е р т п е н ж ү р г е н к е з .
А з а м а т т а р ш ы ғ а р ы п с а -
л ы п , б і р б ұ л а қ т ы ң б а -
с ы н д а о т ы р с а , а у ы л бас
ш ы л а р ы н ы ң б і р і : « Ж ү -
с е к е , м ы н а т ө б е б ұ р ы н
б а с қ а ш а а т а л а т ы н е д і .
Б ы л т ы р а н а у ә л г і ж а с к о м -
п о з и т о р к е л і п , с о н ы ң а т ы н
б е р і п , қ а р т а ғ а түсірдік"-
д е п т і .
Ө ң і б ұ з ы л ы п қ а т т ы р е н -
ж і г е н Ж ү с і п б е к ; « Ә й , қ а -
р а қ т а р ы м - а й , е н д і жерді
д е к і м к ө р і н г е н н і ң қ а н -
ж ы ғ а с ы н а б а й л а п б е р е т і ң і
д і ш ы ғ а р д ы ң д а р м а ? Бұл
н е с у м д ы ң ? ! О с ы б і р ж а -
п ы р а қ ж е р ү ш і н а т а - б а б а ң
а т т а н т ү с п е й а л ы с ы п , ж а у
қ о л ы н д а б а с ы к е т т і е м е с
пе? Ж е р с ы й л а д ы м деген
ш е , а р ы м д ы ж ы р т т ы м
д е с е ң ш і , а н а н ы ң с ү т і н е н
а т а - б а б а ң н ы ң а р у а ғ ы н а н
а т т а д ы м д е с е ң ш і . . . Қ о й ,
а й т п а — деп түңіліпті.
С ө з с ү й е к т е н ө т к е н ә л г і
ж і г і т : « А ғ а т а й - а й , к е ш і -
рім өтінеміз. Бүгін қар-
тағы өзінің атын қалды-
рып, әкеліп көрсетейін»
- деген екен.
- Бір жерде концерт-
тен соң қонақасы бері-
ліпті. Ауылдың басшы-
сы сөз алып "Жүсеке,
ән айтылып жатады, күй
тартылып жатады, шы-
нымды айтайын соның бі-
рі құлағыма кірмеуші
еді. Тіпті келген әртіс-
тердің ойынына барған
емеспін. Бүгін сіздің әні-
ңізді тыңдап, көңілім
өсіп қалды" - десе ке-
рек. Жүсіпбек қабағын
шытып: Сен "құлағыма ән
кірмейді" дейсің. Баяғыда
қалың жылқы қайыру
бермей үріккенде жүйрік
атпен алдынан шығып
қобыз тартып тоқтатады
екен. Жылқы құрлы се-
зімің жоқ деп айта ал-
маймын. Бірақ, орындық-
қа әркім сияды. Ел жүре-
гіне сыя білген адамның
жөні бөлек" -депті.
Балқантау.-1992.-15 тамыз