объективті белгісін мойындауды жоққа шығаратын, оларды жай елес етіп түсіндіру арқылы ғылымның рөлін шектейтін, табиғи, соның ішінде әлеуметтік процесс
заңдылығы мен заттың мәнін түсіну мүмкін емес деп есептейтін философиялық
Философия тарихында таным мәселесі ерекше орын алады. Адамның қоршаған болмысты танымының өзі, философия өзінің ғылыми негіздемесін алған кезеңге дейін біздің ата-бабаларымыз қарастырып, талдай бастады. Қарапайым және мифологиялық дүниетаным аясында адам оның өзі туралы және оның қоршаған ортасы туралы түсініктері мен пайымдауларының қалай қалыптасқанын түсінуге тырысты. Алайда философия аясында ғана таным мәселесі шынайы ғылыми сипатқа ие болды. Философиядағы таным мәселесін оның теориялық ұғымынсыз ойлау мүмкін емес. Таным теориясы – гносеологияның маңызды құрамдас бөлігі, ол бір жағынан осы
мәселеге қатысты әртүрлі көзқарасқа қатысты негізгі тұжырымдамаларды, ал екінші жағынан - ғалымдар жаңадан пайда болған фактілер мен ашық заңдар мен заңдылықтар тұрғысынан қандай да бір теорияларды қарастыратын осы