• Дәрігер өзінің зерттеу нәтижелерін жариялауда дәл болуы керек. Осы Декларациядағы принциптерге сәйкес келмейтін ғылыми зерттеулердің жарияланымдары қабылданбауы керек

• Дәрігер өзінің зерттеу нәтижелерін жариялауда дәл болуы керек. Осы Декларациядағы принциптерге сәйкес келмейтін ғылыми зерттеулердің жарияланымдары қабылданбауы керек.

• Дәрігерлер зерттеулермен байланысты қауіпті алдын-ала болжауға болмайды деп санайтын болса, адамдар туралы зерттеулерден аулақ болу керек. • Адамдар туралы кез-келген зерттеу жүргізген кезде эксперименттің әрбір әлеуетті қатысушысы эксперименттің мақсаттары, әдістері, күтілетін нәтижелері мен ықтимал қаупі туралы, сондай-ақ оны жүзеге асырумен байланысты ықтимал қолайсыздықтар туралы дұрыс хабардар болуы керек. Экспериментке қатысушыларға олардың экспериментке қатысудан мүлдем бас тартуға құқылы екендігі,сондай-ақ экспериментке қатысуын кез келген уақытта тоқтата алатындығы туралы хабарлау керек. Содан кейін дәрігер экспериментке қатысушыдан ерікті түрде жазбаша келісімін алуы керек.

• Тәжірибе жүргізуге саналы келісім алған кезде, дәрігер қатысушыға қандай-да бір қысым жасалып жатса, мұқият болуы керек. Бұл жағдайда келісімді осы зерттеуді жүргізуге қатыспайтын және онымен байланысты кез-келген ресми міндеттерден толық босатылған дәрігер алу керек. • Қатысушы әрекетке қабілетсіз болған жағдайда ұлттық заңнамаға сәйкес оның заңды қамқоршысынан негізделген келісім алу қажет. Егер физикалық немесе ақыл-ой кемістігі негізделген келісім алу мүмкін болмаса немесе қатысушы кәмелетке толмаған адам шынымен келісім бере алатын болса, оның келісімін ресми қамқоршысының келісімімен қатар алу қажет.

• Зерттеу хаттамасында әрдайым осы Декларацияда айтылған қағидалардың сақталғандығын көрсететін зерттеу зерттеу этикасына қатысты ережелер болуы керек.

Адамның қатысуымен жүргізілетін КС жалпы ережесі Нюрнберг кодексі мен түпкілікті Бүкіләлемдік медициналық ассоциациясының Хельсинск декларациясынан туындаған. Кейіннен Бүкіләлемдік денсаулық сақтау ұйымы клиникаға дейін және клиникалық зерттеулер жүргізуді реттеу үшін 1974 жылы «Адамдарда қолдануға берілген дәрі-дәрмектерді бағалау жөнінде әдістемелік нұсқау» дайындалған. Кейінірек осы құжаттың негізінде АҚШ-та 1977 жылы «Қатерсіз клиникалық тәжірибе ережесі» (Good clinical practice, GCP) атты КС жүргізудің ұлттық ережесі қабылданды. Содан кейін осыған ұқсас ережелер басқа да мемлекеттерде (Евроодақ, Япония, Канада, Австралия) қабылданды.