И С Л А М Ғ А Д Е Й ІН Г І Ә Д Е Б И Ж ӘД ІГЕР ЛЕР
Ұлы м, хандар мен билер алд ы н д а өзіңнің хри сти ан ы ң а сөзбен де, акш ам ен
де дэйім болы суш ы бол; оны ары станн ы ң аузы нан құткарғандай боларсы ң, ал
саган - айбат пен атақ.
Ұлы м, егер дұш п ан ы ң кеш ірім сұрап, аяғы ң а ж ы ғы лы п келсе, оған пейіл іңмен
күл, тәніңм ен ж ады ра да, оны кешір.
Ұ лы м, құрм еттеп ш ақы рм аған ж ерге барма, біреу сөз сұрам аса жауап бер
ме; ағы н су қатты мұз боп қатпайы н ш а аяғы ңм ен ж үрм е м езгілсіз ж оқ /м ерт/
болм ағайсы ң.
Ү лы м, балалары ңды аш ты қпен де, ш өлмен де, ескі киім кигізіп, ж оқш ы лы қпен
де сы на, егер төзім ді болса - бар тірлігіңді қолдары на бер.
* * *
Ұ лы м, салы қ төлеуге яки той ға ш ақы рса есің д е тұт: барш а ж олдасы ңнан
бүрын ш ы к ж эн е 2-інш і болы п /кеш ігіп / барма; /со н д а/ тәңірден б асы ң а таяқ
ем ес, ж ақсы ат аларсы ң.
Ұ лы м, егер ж арлы болсаң, онда ж олдастары ң арасы на сы р ш аш па, /сен і/
айы птап, сөзіңе құлақ коймас.
Ұ лы м, сы ры ңды , күпияңды әйелің е аш па; әйел адам сы р сақтам ас,
қүрбы лары на, үры қ-көгін е айтар да, олар сені табалар.
Ұ лы м, іш кілік /ш арап іш кен/ болсаң - тіліңді көп сөйлеуден сақта, саған
ж аксы болар да ақы лды атанарсы ң.
Ү лы м, біреуге тірлігіңді /дүние, м ал/ берм ек болсаң - хатсы з, м өрсіз, қуәсіз
берме, бердің екен /ол/ тан ар да, /сен / тірлігіңді уайы м дап, қапаланарсы ң.
Ұ лы м, ж ақсы досы ң н ан ж ы рақтам а, егер ж ы рақ тасаң ондай дос таппассы ң.
Ұ лы м , үстің н ен үр л ы қ таб ы л ған н ан да, өзің н ің д ү н и ең н ің ү р лан ған ы
ж ақсы .
Ү лы м, тәңірі /бақ/ бергенді сен де құрм етте, қарттарды көрсең бөркіңді
ш еш іп алдары на түр /сәлем бер/ да, оны сы йла.
Үлым. дәулетті, бай адам ға күнш ілдік яки сараң ды қ ж асам а; сараң адам ны ң
көзін дүни е ем ес, тек топ ы рақ тойды рар.
Ң
с Ң
с *
Ү лы м, үйлен етіндерге д елдалды қ етпе, өйткені ж ақсы л ы қ та, тірлік те, мал
да тәң ріден -ді, ж оқш ы лы қ келсе арада ж үргенді сөгер.
Ү лы м, д осы ң н ы ң үйіне ж ы лап бара берме, аш ы н ған да сені сөгер.
Ү лы м, ит өз иесін тастап , арты ңнан келсе, тас ал д а үр, арты ңнан келм есін.
Ү лы м, ж аман ой - ж үректегі ескі дүш п ан м ен /ж арам ен / бір; қарттар мен
діннің бірлігі - төзім д ілік тағаны .
Достарыңызбен бөлісу: |
