Жаратылыстану факультеті Экология және химия кафедрасы
жүктеу/скачать 166,91 Kb.
|
AGWBHLUZOUUR16102023213849
- Бұл бет үшін навигация:
- Жоспар
- Полимерлер – көптеген мономерлерден тұратын жоғары молекулалық қосылыстар.
|
Қожа Ахмет Ясауи атындағы халықаралық қазақ-түрік университеті Жаратылыстану факультеті Экология және химия кафедрасы Тақырыбы: Бейорганикалық полимерлер-оларды халық шаруашылығында қолдану. Жоспар:
- Бейорганикалық полимерлер- Бейорганикалық полимерлердің түрлеріПолимерлер – көптеген мономерлерден тұратын жоғары молекулалық қосылыстар.
Бейорганикалық полимерлер-бұл жоғалған модельдерді құюда кеңінен қолдану арқылы танымал болған термин. Мұның бәрі осы материалдарға тән қасиеттерге байланысты. Бірақ бейорганикалық полимерлердің адамдар үшін маңызы әлдеқайда кең, ал қолдану аясы осы технологиядан асып түседі.Жер қыртысында кездесетін табиғи органикалық емес полимерлер жиі кездеседі. Көбінесе бұл Менделеевтің периодтық жүйесінің III-VI тобындағы элементтер синтезінің өнімі. Олар бейорганикалық негізгі тізбектерге негізделген және органикалық жанама радикалдары болмағандықтан бейорганикалық деп аталады. Байланыстар екі процестің бірі - поликонденсация немесе полимеризация нәтижесінде пайда болады. Жалпы айтқанда, бейорганикалық полимерлер-бұл табиғи заттарды алмастырған жасанды синтезделген материалдар. Бұл жағдайда жасаушылар оларды арзанырақ етуді мақсат етті. Қазіргі полимерлер өздерінің сипаттамалары бойынша қол жетімді табиғи аналогтардан асып түседі. Табиғатта мүлдем жоқ материалдар жасалды. Бұл олардың танымалдығы мен алуан түрлілігін қамтамасыз етеді. Бейорганикалық полимерлердің бірнеше негізгі топтары бар. Мұндай материалдар: - сызықтық; - жазық; - тармақталған; - үшөлшемді және т.б. Полимерлі материалдарды жасау кезінде түпкілікті өнімнің сапасы негізге алынады: - икемділік және серпімділік; - сығымдау, бұралу, жыртылу күші; - агрегаттық күйі; - температураға төзімділігі; - электр өткізгіштігі; - жарық өткізу қабілеті және т.б. Өндірісте таза зат алынады, оны полимерлеудің белгілі бір процестеріне ұшыратады және синтетикалық (бейорганикалық) полимерлер шығарылады, олар: 1. Шектен тыс температураға төтеп береді. 2. Сыртқы механикалық күштердің әсерінен деформациядан кейін бастапқы пішінді қабылдауға қабілетті. 3. Критикалық температураға дейін қыздырғанда олар шыны тәрізді болады. 4. Көлемнен жазықтыққа ауысу кезінде құрылымды өзгертуге қабілетті, бұл тұтқырлықты қамтамасыз етеді. жүктеу/скачать 166,91 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|