Естіп, оқып жерге кірді Құл Қожа Ахмет

Хақ Тағала фазылымен пәрмен қылып,

Естіп, оқып жерге кірді Құл Қожа Ахмет.

Алпыс үште сүннеттерін дәрмен біліп,

Естіп, оқып жерге кірді Құл Қожа Ахмет.

Жер үстінде өлмес бұрын өліп едім,

Алпыс үште сүннет тұтып, еніп едім.

Жерастында жан-діліммен еңіредім,

Естіп, оқып жерге кірді Құл Қожа Ахмет.

Жарандардан бақыт, баян – нұр алмадым,

Жүз жыйырма бес жасқа келіп біле алмадым.

Хақ-Тағала тағаттарын қыла алмадым,

Естіп, оқып жерге кірді Құл Қожа Ахмет.

Болармын ба Мұхаммедтің үмбеті шын,

Үмбет үшін ғана бұзды ол түнде түсін.

Балдан тәтті оның маған міндеті – сын,

Естіп, оқып жерге кірді Құл Қожа Ахмет.

Біздер үшін ол Мұхаммед жаннан кешті,

Үмбет болсаң, жанға тұтпа жалған досты. –

Ол күнәһар босқа өткізді таң мен кешті,

Естіп, оқып жерге кірді Құл Қожа Ахмет.

Елу жаста болды хабар: «Адам өлмек,

Нұр-и иман ғана саған салады өрнек.

Таңда Мақшар мейман ғып Хақ, баға бермек», –

Естіп, оқып жерге кірді Құл Қожа Ахмет.

Ей, мүміндер, бұл жалғанда баян бар ма?! –

Бұл бір шын сөз, – дүние сәтке аялдар ма!

Хақты білмес имансызға саям бар ма?! –

Естіп, оқып жерге кірді Құл Қожа Ахмет.

Асылым – топырақ, нәсілім – топырақ, гүл ашпадым,

Басып өтсең, ар тұтады ылас тәнім.

Ар тұтқанды шайтан шырмар, ырас, мәлім,

Естіп, оқып жерге кірді Құл Қожа Ахмет.

Шын зікірші, – жоғын Құдай қамдапты оның,

Таңда Мақшар ұсынады қалғат*-тонын.

Дидар көріп, Дәулет қылар жәннат төрін,

Естіп, оқып жерге кірді Құл Қожа Ахмет.

Пенде болсаң, мехнат тарт, ғафыл қалма,

Ғанибет – сол, тозбас киім ақыл жанға.

Жан – аманат, қиянатқа хақың бар ма?! –

Естіп, оқып жерге кірді Құл Қожа Ахмет.

Алпыс үште сүннет – жердің түбіне енбек,

Расул үшін екі ғалам нұры келмек.

Ғашықтардың сүннеті-дүр тіріде өлмек,

Естіп, оқып жерге кірді Құл Қожа Ахмет.

Үмбет болсаң, соңынан жылап ермес пе едің?!

Мұстафаға жаның құрбан – өлмес пе едің?!!

Жан не болған, иманыңды бермес пе едің?!!–

Естіп, оқып жерге кірді Құл Қожа Ахмет.

Құл Қожа Ахмет алпыс үште болды ғайып,

Әдеп сақтап Мұстафаға ерді найыб.

Сұлтан болды тәубе тауып – қолды жайып,

Естіп, оқып жерге кірді Құл Қожа Ахмет.