Көңіліңде сыз қалдырған жандарды кешіре біл.
"Кешірдім" деп айту оңай, бірақ іштегі өкпе-наланы өшіріп тастау
қиын. Жүрегің сыздаған сол бір сәттер еске түскен сайын,
бұрынғы ренішің қайта оянғандай болады. Әркімге аша
бермейтін ішкі әлеміңнің есігін ашып, жүрегіңнің төрінен орын
бересің, бірақ ол түкіріп кетеді. Сен оған бәрін беруге дайын
боласың, бірақ ол сезіміңді, сеніміңді аяқасты етеді. Сондай
кезде кешіріп көрші. Шын кешіріп көрші. Қиын. Ет пен сүйектен
жаралған жұмыр басты пенде болған соң, мен де бірде осындай
күй кештім. Бір адам кәдімгідей көңілімді қалдырды. Негізі
проблемаларым жайлы айтқанды ұнатпаймын. Әлсіздігімді де
білдіргім келмейді. Сыртқа шығармағанмен, ішім қыз-қыз
қайнады. "Қайырлысы, кешірдім. Өмір жалғасуда" деп өзімді
жұбатқанмен, көпке дейін осы бір эмоцияның жетегінде жүрдім.
Біреу жайлы жаман ойда болудың өзіме еш пайда бермейтінін,
керісінше, эмоционалдық энергиямды соратынын білдім. Сөйтіп,
көңілімде сыз қалдырған сол бір жанға xат жаздым. Өлең
түрінде. Оны жоғары бағалайтынымды білдірдім, шын жүректен
бар жақсылықты тіледім. Сенесіздер ме, осы xатты жазып
жібергенім сол еді, ұзақ уақыт бойы еркін тыныстауыма
мүмкіндік бермеген бір жүк мойнымнан түскендей болды.
Ерекше бір жеңілдікті сезіндім. Бар өкпе-нала сол xатта еріп
кеткендей. Түсінгенім, оңай болмаса да, біреуді кешіру мүмкін
екен және жүрегімізді таза ұстау үшін өкпе-реніш дегендерден
барынша арылуымыз керек.
29
