Анри Файоль ұсынған басқарудың 14 принципі (қағидасы): 8. Орталықтандыру және орталықсыздандыру. Орталықтандыру және орталықсыздандырудың ара қатынасы ұйым қызметінің тиімділігін қамтамасыз ететіндей болуы қажет;
9. Басшының иерархиясы.Ұйымды басқарушы лауазымды тұлғалардың нақты иерархиясы болуы тиіс. Бірақ бұл иерархия қатып қалған құрылым емес, ол қажет жағдайда өзгеріп отыруы тиіс;
10. Тәртіп.Әрбір адамға - өз орны, әр адам –өз орнында.
11. Әділдік. Әкімшіліктің бағынушыларға әділдігі мен сыйластығы. Мейірімділік пен төреліктің үйлесімділігі;
12. Қызметкерлер құрамының тұрақтылығы. Кадрлардың жоғары ағымы ұйым нәтижелігін кемітеді. Кадрлардың тұрақсыздығы нашар менеджерден.
13.Ынтагерлік. қызметкерлердің ынтасы – жұмыстың тиімділігін артырады және жанында жұмыс атқаратын адамдарды да ынталандырады, ұйымға күш пен қуат береді;
14. Қызметкерлерді біріктіру (корпоративтік рух-дем). Қызметкерлерді біріктіру оларға үлкен қауым мүшелері екенін сезіну мүмкіндігін беріп, қатыстылықты қажетсіну, бірлік – ортақ күш.
Макс Вебер – мемлекеттік бюрократия және бюрократтарды жүйелі түрде талдаған алғашқы ғалым, неміс социологы;
М.Вебердің 1921 ж. «Шаруашылық және қоғам» атты классикалық еңбегінде әкімшілік-мемлекеттік басқаруды зерттеді;
Вебермен жасалған талдау Германияның бюрократиялық моделіне негізделген (алайда өзге елдерге қатысты да қолданыла алады)
Мемлекеттік басқару қатаң бюрократиялық қағидаға сүйенуі тиіс;
Жетекшінің авторитарлы билігі болуы тиіс;
Кәсіпқой мемлекеттік қызметшілер – ол шынайылыққа кепіл беретін, жоғары сословиелік ар-намысқа ие, рухани еңбектің жоғаы білікті маманы.
Шынайы шенеуніктің мамандығы – саясат емес;
Шенеунік саясаткердің жүзеге асыратынын жасамауы тиіс – күресу; Шенеунік қате болып көрінсе де, бұйрық берушінің жауапкершілігімен бұйрықты орындауы тиіс;
Ал саясаткердің міндеті - жасаған ісіне өзінің жеке жауапкершілігі
