Жоспар I. Кіріспе II. Негізгі бөлім
жүктеу/скачать 185,56 Kb.
|
- Бұл бет үшін навигация:
- Жоспар I.Кіріспе II.Негізгі бөлім 2.1.
- Қысқаша тарихи деректер
|
Қазақстан Республикасы білім және ғылым министрлігі Семей қаласының Шәкәрім атындағы мемлекеттік университеті СӨЖ
Тобы: ВМ – 305 Дайындаған: Қилашев Е.Ж Тексерген: Нуркенова М.К Семей 2016 Жоспар I.Кіріспе II.Негізгі бөлім 2.1.Тарихи деректер 2.2. Ауру қоздырушысы 2.3. Патогенезі 2.4. Өлекседегі өзгерістер 2.5. Патогистологиялық өзгерістер 2.6. Ауруды анықтау III.Қорытынды Кіріспе Сібір жарасы (жылқыларда - жамандат, ірі қарада - қараталақ, ұшпа, қойларда - топалаң, ешкілерде - шек-шек, түйеде - қарабез, адамда - күйдіргі) - малдың қанын қағындырып (септицемия), оның денесінде көптеген үлкенді - кішілі ісіктер барлық ағзаларын, өсіресе талағын зақымдайтын, Вас. аnthracis микробтары тудыратын аса жұқпалы, жіті ауру. Қысқаша тарихи деректер. Сібір жарасы дүние жүзіне кең тараған індет. Мәселен, ірі қарада бұл індет 1965-67 жылдары әлемде 21381рет шықты. Олардың көпшілігі Европа (42,6%) мен Азияда (30,5%) болды. Бұрын ХІV-ХVIII, әсіресе XIX ғасырларда сібір жарасы мал шаруашылығына үлкен зиян тигізетін қауіпті індет болатын. Айталық, патшалық Россияның 60 губерниясының 57-сінде індет жыл сайын болып тұратын. Мұнда оны түңғыш Абрам Эшке (1758) мен Никита Ножевщиков (1762) зерттеген: олар Сібірде жүріп індеттің клиникалық белгілерін сипаттап. оның өршуі белгілі бір маусымға бағынышты екеніне назар аударған, Кейін 1788 жылы індеттің адамға жүғатыны анықталды: Челябі округінің дәрігері С.С.Андреевский адам мен малдың бұл індеті өзара байланысты жұқпалы ауру екендігін, ауруды өзіне жұқтыру арқылы дөлелдеп, оның орыстар арасында кең тараған «язва» атын өзгертіп, «Сибирская язва» (сібір жарасы) деп атаған. Мал мен адамды індеттен қорғау мақсатымен 1882 жылы Л.С.Ценковский тұңғыш рет індетке қарсы қолданылатын вакцина ұсынды. жүктеу/скачать 185,56 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|