Байланысты: Күдеринова Құралай монография Қазақ жазуының тарихы
Ұ көмескі айтылса да,
қалдырмай жазу керек.
Ұ тұр, жұрт, құм деген сөздерде
т -
ның
ж -ның
қ -ның соңынан қандай дыбыс естіледі,
сол
дыбыстың белгісі.
Бұл дыбыстың қарпін
о- дан айыру үшін,
үстіне () қоямыз.
Ұ -ны оқығанда һәм оқытқанда сол естілген
қалыпта айтарға тиіс” деген.
Бірақ сонда да
<ұ> мен
<у> -дың арасын айыру қиындығы
болғанға ұқсайды: “
у – азу, қару, жабу деген сөздерде з-ның
р -
дың,
б -ның соңында естілетін дыбыстың белгісі.
У- сөздің бас
буынында қысқа һәм көмескі естіледі.
Құрау, құлақ, құрғақ де-
ген сөздер ішіндегідей. Сөздің басқа жерінде ұзын, һәм анық
айтылады.
У -дан
ұ- ны айыру керек. Қысқасы сөздің басқы буы-
нында
у ұзын һәм анық естілсе, екі әріппен жазарға
тұура, тұумас, буұн, бұуаз дегендей. (у)-ды
(ұ)
дан айыру үшін үстіне
() қоямыз. Себебі, (у) менен (ұ)-ның жазылуы ұқсас болғанмен,
айтылуы ұқсас емес” деді.
Бірақ бұған қарсы пікірлер бірден айтылады. Мысалы,
Ш.Жияшев «Ол
ﻭ
дыбысын орысша
у деп қарайды. Жоқ мырза,
ﻭ
. еш уақытта
у болмас.
Белгі әр заман
в орнына тұрып,
волыс, вагон сықылды сөздерде жазылашақ»
десе,
А.Жанталин: «
,
ﻱ
ﻭ
(ве) харіптерін жарты дауысты дыбыстар деп көрсетуі маған
онша ұнап жетпей тұрады. Неге десеңіз бұрыннан бізде жазы-
лып келе жатқан
ﻭ
(ве) дыбысы орысшаның
в харпіне тура ке-
леді» дейді.
“Ал сөз ортасында, я басында анық һәм ұзын естілетін жер-
лерде екі /
ұ/ жазуға тиіс. Мысалы,
тура, туыс деген сөздерде.
Басқа түркі тілінде екінші
ұ орнына
ғ келеді. Мысалы,
туғра, туғыш” деп
ұу, үу тіркесін
ұұ, үү арқылы беру керек деп топшы-
лайды. Сөз басында айтылса, екі таңба сөз аяғында қалай естіл-се
де, жалғыз /
у / әрпімен беруді ұсынады. Мысалы,
ашу, ашула-ну, тату, татулық, татуласу .
Бұдан А.Байтұрсынұлының объ-ектіні
бір деңгейде, объективті түрде сипаттайтынын көреміз. Мысалы,
ашулану деген сөздегі бірінші /
у / әрпі ортаңғы буын болғанмен, ол
ашу сөзінде соңғы буында тұр деген сияқты.
192
193
Байтұрсын әліпбиін көпшілік талқылау барысында мы-
надай пікір бар: “
Бикеш, бауыр деген сөздердегі
и, у хәрпін
Ильминский бір түрлі жазса керек дейді екі харіпменен. Біздің
фаһамымызша, айтылған
и, у -дың орнына екі хәріп жазу дұрыс
емес”.
Ал <
ы>, <і> фонемаларының орфограммасы туралы ғалымның
өз сөзін тыңдағанымыз жөн: “