VII. Одағай сөздердің тынысқа қатыстылығы Одағай – сөйлемнің орынбасары, сөйлем соңындағы тыныстық белгілер де
мұнікі. Ө – оңаша одағай; хабарды аяқтай, тұйықтайды (леп, сұрау белгілерінің бірі
керек). Өзінен кейінгі сөйлеммен тығыз байланыспай, ойды аяқтай, оңаша тұра
береді, соңынан ноқат (нүкте) қойылады:
– Осы жұмысқа сен баршы! – Мақұл. – Жиылысты аша берсем деймін. – Дұрыс. – Бүгін театрға барсақ қайтеді? – Жарайды. – Мұны сен жаза ғой! – Жақсы. – Жолдасың келді ме?
– Жоқ. – Мынау маған беретін кітабың ба? – Ия.
Леп белгісі Бұл да оңаша (жаңағыдай).
Бұйыру, тыйу, назар аудару түріндегі көңіл, шаруашылық, қатынас
одағайларынан соң леп белгісі қойылады.
