Анатомия және физиология - адамның биологиялық мәнін,
әрбір жас кезеңінде дененің даму ерекшеліктерін түсіну негізі.
Жоғары жүйке қызметі туралы ғылыми білім педагогикада
балалардың физикалық және психикалық дамуын реттейтін
заңдарды зерделеу үшін қолданылады. Осындай білім білім
беру мекемелерінде, әсіресе ерте және мектеп жасына дейінгі
балаларға арналған пәндік-материалдық ортаны жобалау
қағидаларын зерделеуге, балалардың өмірлік режимін жасауға,
әртүрлі іс-шараларды ұйымдастыруғанегіз болып табылады.
Бүгінгі күні балалардың денсаулығы соншалықты жақсы
емес (әлеуметтанулық зерттеулердің нәтижелеріне негізделген),
педагогикадан медицина ғылымдарының салаларымен тығыз
байланыста жұмыс істеу талап етіледі. Педагогиканың жаңа
саласын - емделуші педагогикасын құру қажеттілігі туындады,
ол жиі ауыратын, нашар балаларға білім беру мен тәрбиелеудің
арнайы жүйесін әзірлеуге бағытталған. Балаларды жыныстық
тәрбиелеуге арналған кешенді медициналық-педагогикалық
бағдарлама құрылуды. Алкогольге қарсы, есірткіге қарсы
тәрбиелеу және білім беру бағдарламасын әзірлеу кезінде
медицина мен педагогиканың күш-жігерін біріктіру қажет.
1960-1970 жылдары педагогика генетика, кибернетика және
информатика сияқты ғылымдармен өзінің ынтымақтастығын
нығайтты. Нәтижесінде педагогикалық теория дарынды
балаларды диагностикалау және тәрбиелеу бағдарламаларымен,
математикалық логиканың идеяларымен және әдістерімен,
компьютерлік
технологиялармен,
бағдарламаланған
нұсқаулықтармен және т.б. байытылды.
Осылайша, қоғам дамуының қазіргі кезеңінде бір
педагогиканың күші тәрбиелеу, оқыту, білім беру мәселелерін
шешуде қажетті нәтиже бермейтіндіктен, оларға ғылымиаралық
тәсіл қажет.
