Клинические дисциплины chapter clinical disciplines акушерство и гинекология obstetrics and gynecology



Pdf көрінісі
бет26/170
Дата12.03.2017
өлшемі19,82 Mb.
#9104
1   ...   22   23   24   25   26   27   28   29   ...   170

 

 

 

Н.Е. АЙДАРГАЛИЕВА, А.К. МАХМУДОВА, А.Т. КУДАСБАЕВ, А.Т. АБЕНОВА, Г.К. ИСКАКОВА, А.Т. СЫДЫКБАЕВА,  

Г.С. ТЮТЕБАЕВА, К.А. ЕНДЫБАЕВА, М.Т. ПАЗЫЛОВА, З.А. УШУЗОВА  

МИОКАРДТЫ РЕВАСКУЛЯРЛАҒАННАН КЕЙІНГІ ЖҮРЕК ЖЕТКІЛІКСІЗДІГІН БАҒАЛАУ 

 

Түйін:  Бұл  жұмыс  жедел  коронарлық  синдром  және  миокард  инфарктіне  байланысты  миокард  реваскуляризациясынан    кейін 

(тәж  артерияларын  стенттеу  және  аортокоронарлық  шунттау)  60  науқаста  жүрек  шамасыздығын  ерте  анықтауға  бағытталған. 

Пациенттердің  функциональдық  жағдайы    Жүректің  Нью-Йорктік  Ассоциациясы  бойынша    жіктелуі,  эхокардиография, 

коронароангиография,  6-минуттық  жүру  тесті,    кардиоспецификалық  маркер  тропонин,  қабыну  маркеры  жоғарысезімтал  С-

реактивті    белок  және   N-терминальды  натрийуретикалық  пептид  (NT-proBNP)    деңгейін  анықтау  арқылы  кешенді  түрде 

бағаланды.  Миокард  зақымдалуының  маркері,  NT-proBNP  және  миокард  систолалық  қызметінің  өзгерісі  мен  адаптивті 

ремоделдену үрдісі арасында тығыз корреляциялық байланыс анықталды.   

Түйінді сөздер: жүрек шамасыздығы, реваскуляризация, жоғарысезімтал С-реактивті  белок,  N-терминальды натрийуретикалық 

пептид. 


 

 

 

 

 

N.Е. AYDARGALIEVA, A.K. AKHMETOV, A.T. KODASBAEV, A.T. ABENOVA, G.K. ISKAKOV, A.T. SYDYKBAEVA, 

G.S. TYUTEBAEVA, K.A. ENDYBAEVA, M.T. PAZYLOVA, Z.A. USHUZOVA 

EVALUATION HEART FAILURE AFTER MYOCARDIAL REVASCULARIZATION 



 

Resume: Study is directed on the early diagnose of heart failure at 60 patients after myocardial revascularization with the use PCI and CABG 

following acute coronary syndrome and myocardial infarction. The complex assessment of a functional status of patients by means of NYHA 

classification, transthoracic echocardiography, coronary angiography, the 6-minute test of walking, measurements of cardio specific marker 

troponin, high-sensitivity CRP and NT-proBNP is made. Close correlation links between sizes of marker of myocardial inflammation CRP, and 

NT-proBNP with changes systolic function and myocardial adaptive remodeling processes has been established. 

Keywords: heart failure, revascularization, high-sensitive C-reactive protein, N-terminal pro B-type natriuretic peptide 

 

 



 

 

 

 



98

 

НЕЙРОХИРУРГИЯ                                                                     NEUROSURGERY 



 

УДК 616.13-004,6:616.12-005.4/.8:577.112.6-078  

 

И. А. АЛМАСКЫЗЫ

1

, Д. А. КАПСУЛТАНОВА

1

, Г. Б. ПОЛЗИК

1

, З.С. МАКАШЕВА

2

  

1

С.Д. Асфендияров атындағы ҚазҰМУ  

№1 терапия бойынша интернатура және  резидентура кафедрасы  

2

Қалалық кардиологиялық орталық Алматы қ. 

 

ЖЕДЕЛ ТӘЖДІК СИНДРОМЫ БАР НАУҚАСТАРДА ЕМДІ ЖӘНЕ БОЛЖАМДЫ БАҒАЛАУ, ДИАГНОСТИКАДА МИЛЫҚ 



НАТРИЙУРЕТИКАЛЫҚ ПЕПТИДТІҢ РӨЛІ 

 

ST сегментінің жоғарлауымен жедел тәждік синдромымен (ЖТС) диагнозымымен 40-85 жас аралықтағы науқастар зерттелген. 



Науқастарда  BNP  деңгейін  бірінші,  3-ші  және  7-ші  тәуліктерде  анықтау  жүргізілді.  ЖТС  реперфузионды  терапиясы  кезінде  BNP 

концентрациясының  шыңы  3-ші  тәулікте,  ал  7-ші  тәулікте  тәмендеуі  анықталды.  BNP  төмендеуінің  динамикасы  баллонды 

ангиопластика жүргізілген науқастар тобында барынша айқын көрінді. 

Түйінді сөздер: жедел тәждік синдром, милық натрийуретикалық пептид. 

 

Өзектілігі: Қазақстан Республикасының өкіметі қан-айналу 

жүйесі  ауруларының  (ҚЖА)  проблемасына  ерекше  көз 

қараспен  қарайды.  Қазақстан  Республикасында  2007-2009 

жылдары 


кардиологиялық 

және 


кардиохирургиялық 

көмекті  жетілдіру  Бағдарламасының  негізгі  бағыттары: 

ҚЖА 

диагностикалау 



және 

емдеуде 


заманауи 

технологияларды  енгізу  болып  табылады  [1].  Қазіргі  таңда 

кардиологиялық  қызметті  келешекте  жетілдіру  бойынша 

орындауда  денсаулық  сақтау  «Саламатты  Қазақстан»  2011-

2015  жылдарына  Мемелекеттік  бағдарламаны  дамыту 

жұмыстары жүргізілуде. Бағдарламада ҚЖА алдын алу, ерте 

диагностикасы, 

кардиологиялық 

науқастарды 

реабилитациялау,  халықаралық  стандарттарды  енгізу  және 

диспансерлік 

бақылауға 

нәтижелі 

көз-қарас, 

қазақстандықтардың 

саламаты-өмір 

салтын 

құруға 


барынша маңызды көніл бөлінеді [2]. 

Жүректің  ишемиялық  ауруы  индустриальды  дамыған 

мемлекеттерде  аурушылдық  және  халықтың  өлім  негізгі 

себебі  болып  табылады.  Миокард  инфарктысы  (ST 

сегментінің  жоғарлауымен  және  жоғарлауынсыз)  және 

тұрақсыз  стенокардия  сиақты  клиникалық  жағдайларды 

біріктіретін  ЖИА-ң  асқыну  кезеңі  жедел  тәждік  синдром 

болып белігіленеді [3,4].    

Қазақстанда 

миокард 


инфарктысынан 

өлім 


жалпы 

ауырғандар  санынан  30-50¿  дейін  жетеді.  ЖИА,  соның 

ішінде 

ЖТЖ, 


патогенезі, 

емі 


және 

диагностикасы 

сұрақтарын  зерттеуде  жоғары  жетістіктеріне  қарамастан 

осы ауру кезіндегі өлімділік жоғары деңгейде сақталуда [3]. 

Қазіргі  таңда  әлем  бойынша  ЖТС  бар  науқастарда  милық 

натрийуретикалық  пептид  (BNP)  деңгейінің  рөлін  және 

нейро-гормональді 

белсенділікті 

анықтауда 

жоғары 


қызығушылық  анықталады.  BNP  –  жалғыз  нейрогормон 

болып  табылады,  ол  қысым  және  көлеммен  жүктемеге 

жауап 

ретінде 


жүрек 

қарыншаларының 

кардиомиоциттерімен 

өндіріледі 

және 

тек 


жүрек 

жетіспеушілігінің  диагностикалық  маркері,  сонымен  қатар 

миокард  қабырғасының  күштемесінің  жоғарлауына  және 

миокардтың  қозғалысын 

бұзылысына 

алып 


келетін 

ишемияның  таралу  маркері  болып  қызмет  атқарады.  Бұл 

BNP  генінің  белсенділігін  бірнеше  сағат  аралығында 

жылдам  шықырады  [4].

 

BNP  жоғары  деңгейі  миокард 



инфарктысының  аумағымен  ассоцирленуі  мүмкін.  Осы 

науқастарда қандағы BNP деңгейінің құрамы 

Killip 

бойынша 


жүрек  жетіспеушілігінің  классымен,  капиллярлы  өкпе 

қысымының 

мөлшерімен 

бірге 


сол 

қарынша 


дисфункциясына 

тікелей 


пропорциональді 

деңгейде 

жоғарланады  және  жеке  кардиоваскулярлы  қауіптің 

суммарлы көлемін толық көрсетеді [5].

 

 

Кейбір  зерттеулердің  мәліметтері  бойынша  BNP  жоғары 



концентрациясы  ST  сегментінің  жоғарлауымен  ЖТС  бар 

науқастарда  өлімділік  және  қайталама  жүрек-тамырлық 

жағдайлардың  алғашқы  30  күн  аралығында,  сондай-ақ 

жедел ишемиядан кейін 10 айдан кейін тәуелсіз предикторы 

болып табылады 

[6]. ЖТС қауіпін бағалау кезінде некроздың 

биомаркерін  толықтыратын,  әр-түрлі  патофизиологиялық 

негізі  бар,  маркерлердің  көптеген  санын  қолдану  туралы 

көптеген  дәлелдер  жиналуда  [5,6].  Тропонинге  қосымша 

ретінде  екі  немесе  одан  да  көп  маркерлер  саны  бірнеше 

жұмыстарда  қарастырылған.  патофизиологиялық  түрінен 

ерекше, 


тропонинмен 

бірге 


басқа 

да 


қосымша 

биомаркерлерді  қолдану  ЖТС  бар  науқастарда  қауіпті 

бағалауды барынша дәлелдейді [6,7].

 

Жүректік 



биомаркёрлер 

ЖТС 


кезінде 

қауіп 


стратификациясында  тек  негізгі  рөлді  атқара  қоймай, 

альтернативді  емдеу  әдісінде  критерилер  ретінде  қолдана 

алады.  Сонымен,  кейбір  зерттеулерде  ЖТС  бар  науқастарда 

жоғары  тропонин  және  BNP  деңгейі  реваскуляризациядан 

кейін 

жылдық 


өлімділіктің 

төмендеуі 

анықталған. 

Керісінше, осы маркерлер деңгейінің көтерілуі байқалмаған 

науқастарда миокард реваскуляризациясы кезінде өлімділік 

азайған.  Соған  қарай  тропонин  және  BNP  бағалау  ЖТС  бар 

науқастарда  қауіп  стратификациясы  кезінде  ғана  емес, 

сондай-ақ  ерте  миокард  реваскуляризациясын  жасауға 

қажет  науқастарды  таңдадуа  барынша  көмек  беретіндігін 

авторлар дәлелдеген [8]. 

ЖТС  кезінде  BNP  динамикасына  әсер  ететін,  терапевтік 

шешім  қабылдауға  BNP  мөлшері  нақты  орнатылған 

көрсеткіш  деп  санауға,  әр-түрлі  емдеу  әдістердің  әсері 

бойынша  мәліметтер  әлі  де  нақты  емес  және  қосымша 

зерттеулерді қажет етеді.  

Сонымен, BNP белсенділігін анықтау



 ST

 жоғарлауымен ЖТС 

бар  науқастарда  журек-тамырлық  асқынулар  қауіпінің 

дамуын  бағалауға,  сонымен  қатар,  терапияға  заманауи  көз-

қарастарды  қолдану  арқылы  көрсетілген  асқынулардың 

төмендеуі өзекті ғылыми-дағдылық есеп болып табылады.

  

Мақсаты: 

реваскуляризация 

шараларын 

қолдана, 

зақымдалудың  орналасуына  қарай  ST

  жоғарлауымен  ЖТС 

бар  науқастарда 

BNP  концентрациясы  динамикасын 

бағалау.  

Есептер:  1. BNP  деңгейіне  байланысты  ЖТС  ерте  кезеңінде 

жүрек-қан тамырлық жағдайлардың даму қауіпін бағалау. 

2. 

ST

  жоғарлауымен  ЖТС  бар  науқастарда  жүргізілген 



миокард 

реваскуляризация 

шарасына 

байланысты 

(тромболизис,  балонды  ангиопластика)  BNP  өзгерісінің 

динамикасын бағалау.   

3. 

ЖТС 


болжамымен 

(ТС, 


миокард 

инфарктысына 

трансформациясы)  BNP  деңгейінің  өзгерісін  байланысын 

анықтау. 



Құралдар және зерттеу шаралары: анамнезінде миокарда 

инфарктысы  жоқ  және  систолалық  дисфункциясы  жоқ, 

аурудың  бірінші  тәулігінде  түкен 

ST

  жоғарлауымен  ЖТС 

диагнозымен 

Алматы 


қ. 

Қалалық 


кардиологиялық 

орталығына 

госпитализацияланған 

40-85 


жас 

аралығындағы  23  науқас  зерттелді.  Ішінде  16(69,5¿)  ер 

адам  және  7(30,5¿)  әйел  адам.  Зерттеушілердің  орта  жасы 

66,7 à10,5 жылды құрады. 

Зерттеуге  кірген  науқастарға  BNP  деңгейін  бірінші,  9-ші 

және  7-ші  күндері  иммунноферментті  әдіспен  (Architect 

system,  BNP.  ABBOTT,  USA)  анықтады;  сондай-ақ  түскенде 

тропонин 

I, 

C-реактивті 



протеин, 

сонымен 


қатар 

лабораторлық  жалпы  клиникалық  және  аспаптық  зерттеу 

әдістері 

(электрокардиография, 

эхокардиография) 


 

 

99 



жүргізілді.  

Зерттелушілерде 

ЖТС 

клиникалық 



көрінісі 

6-сағат 


көлемінде  дамыған  және  ST  сегментінің  0,1  мВ  элевациясы 

бір  немесе  бірнеше  әкетулерде  және  Т  тісшесінің  0,1  мВ 

инверсиясы бір немесе бірнеше әкетулерде анықталды.  

Зақымдалу  ошағына  қарай  (ЭКГ  бойынша),  жүргілген 

реперфузионды 

терапия 


шарасына 

(жүйелі 


тромболитикалық  терапия,  транслюминальді  баллонды 

ангиопластика)  қарай  барлық  науқастар  топтарға  бөлінді. 

ЭКГде  ST  сегментінің  алдыңғы  қабырғасы  бойымен 

жоғарлауы 10 (43,5¿), артық қабырғасы бойымен 7(30,4¿), 

алдыңғы-бүйірлік  6(26,1¿)  науқастарда  анықталды  (Сурет 

1).  Сол  қарыншаның  лақтырыс  фракциясы 

53,36Ã5,05% 

құрады


 

 



Сурет 1 – сол қарынша қабырғасының зақымдалу ошағына қарай ЖТС бар науқастарды бөлу (¿) 

 

Ишемиялық  зақымдалудың  орналасу  көлеміне  (ЭКГ)  және 



жүргізілген 

реперфузионды 

терапияға 

қарай 


BNP 

динамикасы анықталды.  

Реперфузионды  терапия  келесі  түрде  жүргізілді:  5(21,7¿) 

зерттелудеглерге:  -    жүйелік  тромболитикалық  терапия 

Актилизені

 тамыр ішіне енгізумен; 13(56,5¿) науқастарға  – 

инфаркттәуелді  артерияға  транслюминальді  баллонды 

ангиопластика,  5(21,7¿)  науқастарға  тромболизис  (ТЛТ 

қарсы көрсеткіштеріне қарай), коронароангиография да (бас 

тарту) жүргізілмеді (сурет 2).  

 

Сурет 2- ЖТС бар науқастарда реперфузионды терапия шаралары (%) 



 

Базисті  терапия  ЖТС  емдеу  Хаттамасына  сәйкес  жүргізілді: 

антикоагулянттар, 

антиагреганттар, 

нитараттар, 

β-

адреноблокаторлар,  АПФИ  және  статиндер.



  Топтан  шығару 

критерилеріне  ЭКГде  ST  сегментінің  депрессиясы  және  Гис 

шоғырының толық сол аяқшасының бөгемесі; 

қайталамалы 

миокард  инфарктысы,  қант  диабетінің  декомпенсация 

сатысы  және  емді  қажет  ететін  басқа  ағзалардың  айқын 

патологиясы  бар  науқастар  болды. 

Бақылаулық  топты 

жүректің  ишемиялық  ауруы  бар  сол  жастағы  20  науқасты 

құрады.  

Статистикалық  мәліметтерді  өңдеу  Exell  статистикалық 

бағдарлама  пакеті  қолданылды.  Мәліметтер  кесте  түрінде 

көрсетілген,  орта  шамалық  қатар  (М),  стандартты  орта 

қателікті  (m)  құрады.  Дәлелдік  бағалау  көрсеткіштерді 

ажырата  отырып  Стьюдент  критериіның  қолдануымен 

жүргізілді, барынша дәлелді мәліметті р <0,05 санады. 



Нәтижелері. 

ST

  жоғарлауымен  ЖТС  бар  науқастарда 



алғашқы  тәулікте 

BNP  орта  деңгейін 

427,71Ã89 

пг/мл 


құрады.  BNP  көрсеткіштері  ер  және  әйел  адам  арасында 

мүлдем 


ерекшеленбеді 

(

421,65Ã195,1



пг/мл) 

және 


(

440,71Ã195,1

пг/мл) құрады. 

 

Сол қарыншаның алғашқы кезеңде 

алдыңғы қабырғасының 

зақымдлалуы 

бар 

науқастармен 



салыстырғанда 

383,87Ã191,12 пг/мл

 артқы қабырғасының зақымдалуы бар 

науқастарда 

BNP 

к

онцентрациясы 



барынша 

жоғары 


576,8Ã71,92  пг/мл

  болғаны  дәлелденгені  туралы  айта  кету 

керек

.  Барлық  бақылау  кезеңінде 



алдыңғы  қабырғасының 

зақымдалуына 

қарағанда 

артқы 


қабырғасының 

зақымдалуы  бар  топтарда 

BNP  концентрациясы  жоғары 

болғаны анықталды. 

Алғашқы тәуліктерде 8(34,7¿) науқастарда асқыну дамыды: 

өкпе ісінуі -2(8,6¿), кардиогенді шок – 2(8,6¿), қарыншалық 

тахикардия  паркосизмі  –  4(17,3¿)  және  бигемения  түрінде 

қарыншалық экстрасистолия 2(8,6¿) зерттеушілерде (сурет 

3).  Осы  науқастарда 

BNP  орта  деңгейі  623,43Ã31,4  пг/мл 

құрады,  ол  гормон  жоғары  деңгейін  және  жедел  тәждік 

синдромның 

ерте 

кезеңінде 



жүрек-тамырлық 

асқынулардың даму қауіпі туралы айтуы мүмкін.   

 

0

20



40

60

Алдыңғы қабырға



Артқы қабырға

Алдыңғы-бүйір 



43,5

30,4

26,1

21,7


56,5

21,7


ТЛТ

ТАА


Реваскуляризациясыз

 

 

 



100

 

 



Сурет 3- ЖТС бар науқастарда алғашқы тәулікте жүрек-тамырлық асқынулардың жиілігі (¿) 

 

Реперфузионды  терапия  шарасына  қарай    BNP  деңгейі 



бақылаудың  3-ші  тәулігінде  жоғарлағаны  анықталды.  ТЛТ 

кейін  BNP  деңгейі  3-ші  тәулікте  629,25  Ã43,60  пг/мл  дейін 

жоғарлады, 

реваскуляризация 

болмаған 

науқастарда 

612,72Ã97,65  пг/мл  дейін  және  баллонды  ангиопластика 

жасалған  науқастарда  441,70Ã72,17пг/мл  дейін  жоғарлаған 

(сурет 4).  

 

Сурет 4- BNP деңгейінің 3-ші тәуліктегі динамикасы (пг/мл). 



 

7-ші  тәулікте  барлық  топтарда  BNP  деңгейі  төмендеді,  ал 

ангиопластика көрсеткіштің барынша төмендеуін көрсетті -

153,17Ã48,60  пг/мл  (бірінші  күннің  көрсеткіштерімен 

салыстырғанда 441,70 Ã72,17 пг/мл, p < 0,01) (Сурет 5).  ТЛТ 

жүргізілген 

науқастар 

тобында 


BNP 

орта 


деңгейі 

498,98Ã93,69  пг/мл  құрады  (алғашқы  көрсеткіштермен 

салыстырғанда 619,2Ã51,49 пг/мл). ТЛТ және ангиопластика 

жүргізілген  науқастар  тобында,  сондай-ақ  BNP  деңгейінің 

төмендегені анықталды (627,8 Ã72,63 пг/мл-ден 520,6Ã79,79 

пг/мл дейін), бірақ-та көрсеткіштердің  динамикасы дәлелді 

болмады.   

 

 



Сурет 5- 7-ші тәулікте BNP деңгейінің динамикасы (пг/мл).   p < 0,01 

 

Сонымен  қатар 



тропонин  I  -  4,29Ã6,5 

пг/мл  және  С  – 

реактивті  протеин  -

19,48Ã5,32

пг/мл  анықталды,  олардың 

жоғары  көрсеткіштері  ЖТС  жағымсыз  болжам  қауіпі 

факторларына  жатады.  BNP  және  С  -  реактивті  протеин 

деңгейінің  жоғарлауы  арасында  (r=0,4, 

р  <0,05) 

тікелей 


корреляционды байланыс анықталды 

(сурет 6). 



8,6

8,6

17,3

8,6

Отёк лёгких

КШ

ЖТ

ЖЭ



238

442

526

633

0

100



200

300


400

500


600

700


1-ші күн

3-ші күн

БАП

ТЛТ

238

442

619

633

0

200



400

600


800

1-ші күн

3-ші күн

БАП

ТЛТ

 

 

101 



 

 

Сурет 6- BNP және С - реактивті протеиннің корреляционды байланысы (r=0,4, 



р <0,05)

 

 



ЖТС  аяқталу  анализін  жүргізгенде  реваскуляризация 

әдісіне  байланыссыз  BNP  деңгейінің  алғашқы  кезде 

барынша  жоғары  (619

Ã89


пг/мл)  нәтижесі  кезінде  миокард 

инфарктысының  трансформациясы  15(65¿)  науқастарда 

анқыталды,  ал  BNP  416

Ã102 


пг/мл  төмен  деңгейінде 

тұрақсыз стенокардия 8(34¿) зерттеушілерде анықталды.   



Нәтижелерді  талқылау. 

Кейбір  зерттеулерге  келсек,  ЖТС 

бар 

науқастарда 



алғашқы 

күндері 


және 

кешірек 


уақыттарында  да  BNP  көрсеткіштері  кардиальді  өлімнің 

барынша дәлелді предикторы болып табылады 

[8,9].

  

Басқа 



зерттеулерде 

BNP 


деңгейі 

некрозыдң 

басқа 

да 


биомаркерлерінің 

коррелляциясымен 

бағаланды, 

ол 


тропонинмен 

және 


С 

реактивті 



белокпен. 

ST

 



жоғарлауынсыз  ЖТС  бар  ү

лкен  науқастар  санымен 

жүргізілген 

GUSTO 


– 

IV 


зерттеулерінде 

миокард 


инфарктысы 

және 


өлім 

қауіпінің 

клиникалық 

индикаторларының  және  басқа  да  биохимиялық  өзгерістер 

және  NT-  proBNP  арасындағы  ассоциациялар  зерттелді. 

Тропонин 

және 

С-реактивті 



белоктың 

деңгейімен 

салыстырғанда  NT-  proBNP  жоғары  деңгейі  ЖТС  жағымсыз 

болжамын  бағалауда  барынша  дәлелді  болып  табылады. 

Біздің  науқастарда    С-реактивті  белок  және  BNP  деңгейінің 

жоғарлауында  тікелей  корреляциялық  байланыс  жатыр,  ол 

ЖТС жағымсыз болжамына алып келетінін дәлелдейді.  

ST 


жоғарлауымен 

ЖТС 


бар 

науқастарда 

BNP 

концентрациясының 



жоғары 

сандары 


бідің 

зерттеулерімізде  анықталды,  оның  әшәнде  сол  қарынша 

қабырғасының  зақымдалуы  бар  науқастарда  барынша 

деңгейінің  жоғарлауы  анықталды.  ЖТС  кезінде  миокард 

ишемиясы 

қарыншалар 

миокардынан 

BNP 


бөлінуі 

анықталады,  ол  миокард  және  тәждік  тамырлардың 

тонусының жедел инотропты қалыпқа келтіруіне қатысады 

[7,10].  Қайта  қалыпқа  келетін  ишемия 

сол  қарынша 

қабырғасының шамадан тыс жүктемесін уақытша шақыруы 

мүмкін,  ол  барынша 

BNP


  деңгейінің  жоғарлауына  алып 

келеді  [9].  Біздің  бақылауымыз бойынша 3-ші  тәулікте 

BNP 

концентрациясының 



шыңы 

реперфузионды 

және 

патогенетикалық  зақымдалуы  липидтердің  перекистік 



қышқылдануының  белсенділігімен  және  кардиомиоциттер 

мембранасының 

оттегінің 

бос 


радикалымен 

зақымдалуымен  жоғарланады  [4,5,6,10].  Жетістіктерге 

жеткен  реперфузиялық  терапия  жағдайында  5-ші  тәулікте 

баллонды  ангиоплатсика  жүргізілген  науқастарда  BNP 

барынша  нәтижелі  концентрациясы  барынша  төмендегені 

анықталды. Бұл басқа да, кейбір зерттеулерде дәлелденген, 

мымысалға 

FRISC  II  зерттеуінде  2019  ЖТС  бар  науқастар 

қатысқан,  бұл  жерде  инвазивті  және  инвазивті  емес  емдеу 

тәсілімен  салыстырылған  [8,10]. 

  Осы  зерттеулерде  BNP 

деңгейін тәжірибеде анықтау 

 жағымсыз әсерлердің жоғары 

қауіпі  бар  науқастарды  анықтауға  барынша  мүмкіндік 

береді,  сонымен  қатар  дәстүрлі  дәрілік  терпия  алдында 

инвазивті стратегия болып табылады.

 

Қорытындылар: 

1.

 



Жоғары  BNP  деңгейімен  ЖТС  бар  науқастарда  ерте 

кезеңде  жүрек-тамырлық  жағдайлардың  даму  қауіпін 

анықтау

 

2.



 

ЖТС  жағымсыз  нәтижесінің  қауіп  факторына  жататын 

BNP және С – реактиві протеиннің жоғары деңгейі арасында 

тікелей корреляциялық байланыс анықталды. 

3.

 

ЖТС-ң 



реперфузионды 

терапиясында 

BNP 

концентрациясының  шыңы  3-ші  тәулікте  жоғарлауы  және 



7-ші тәулікте оның төмендеуі анықталды.  

4.

 



Баллонды  ангиопластика  жасалған  науқастар  тобында 

BNP деңгейінің төмендеу динамикасы барынша көрінді.

 

 

 



 

 

ӘДЕБИЕТТЕР ТІЗІМІ 



1

 

Послание Президента Республики Казахстан Н.А. Назарбаева народу  



2

 

Казахстана 17января 2014 г. «Казахстанский путь –2050: Единая цель, единые  



3

 

интересы,  единое  будущее»  //  Режим  доступа:  http://www.akorda.kz/ru/page/page_215750_poslanie-presidenta-respubliki-



kazakhstan-n-nazarbaeva-narodu-kazakhstana-17-yanvarya-2014-g 

4

 



Указ Президента Республики Казахстан от 29 ноября 2010 года No1113 «Об  

5

 



утверждении Государственной программы развития здравоохранения Республики Казахстан «Саламатты Қазақстан» на 2011-

2015  годы»  (с  изменениями  и  дополнениями  по  состоянию  на  02.07.2014  г.)  //  Режим  доступа:  http:  // 

online.zakon.kz/Document/doc_id=3086108 

6

 



Программа развития кардиологической и кардиохирургической помощи в Республике Казахстан на 2007-2009. 

7

 



Davies MJ. The pathophysiology of acute coronary syndromes. Heart 2000;83:361 – 366. 

8

 



Hama  N.  Itoh  H.et  al.  Rapid  ventricular  induction  of  brain  natriuretic  peptide  gene  expression  in  experimental  acute  myocardial 

infarction // Circulation. – 1995. – Vol. 92. – P. 1558–1564. 

9

 

McDonagh  T.A.  et  al.  NTproBNP  and  diagnosis  of  HF:  a  pooled  analysis  of  three  European  epidemiological  studies.Eur.J.Heart  Failure, 



2004, 6, 269–273.

 

10



 

Джаиани Н. А., Кочетов, И. В. Косицына, А. В. Мозговой натрийуретический пептид у больных инфарктом миокарда с подъемом 

сегмента ST.// Терапевтический архив. – 2006. – № 78,4. – С. 21–26. 

11

 



Барбараш О. Л., Усольцева Е.Н.. Место мозгового натрийуретического пептида в прогнозировании течения острого коронарного 

0

100



200

300


400

500


600

700


800


Достарыңызбен бөлісу:
1   ...   22   23   24   25   26   27   28   29   ...   170




©emirsaba.org 2024
әкімшілігінің қараңыз

    Басты бет