ара лас ке ле тін й ас деп атай ды.
Мы са лы:
Ата-ана ға көз қуа ныш –
Ал ды на ал ған ер ке сі.
Кө кі ре гі не көп жұ ба ныш,
Гүл де ніп ой өл ке сі.
Ер ке лік кет ті,
Ержет ті,
Не біт ті? (Абай) Өлең ге жал пы түр кір гізуші Абай ұй қас жа ғы нан да көп өз ге ше лік ен гіз ді.
Абай дан түр лі ұй қас тар та бы ла ды. Абай қазақ өлең де рі нің бу ын, бунақ та рын
түр лі жол дар мен, әртүр лі етіп иіп кел тір се де, бір өл шем ге ба ғы нып оты ра ты ны
сияқты, ұй қас та ры да бел гі лі бір тәр тіп тен тыс шық пай ды. Кө бі әнге ба ғы на ды.
Ән ге ба ғын бай тын өле ңі си рек. Сон дық тан буын, бунақ ұй қас та ры да со ны мен
ты ғыз бай ла ныс ты.
