тілдің бағалағыштық немесе коннотативтік қызметі-тілдің «жағымды, жағымсыз» әсерлер арқылы қабылдануы -«Нәрсетүрлісипаттыболады.Олсипаттардыңбіреулерібойынабіткенсипатболса,екіншілері адамның қосқан, таңған сипаттары болады. Мәселен, нәрсеніңбірінжылы,бірінсуық,бірінтегіс,бірінбұдырмақ,бірінқатты,бірінжұмсақдейміз.Бұлсипаттарнәрсеніңбойындабарсипаттар.Бұлсипаттаудыңбіреулеріадамғаұнайтынболарда,біреулеріұнамайтынболар...Бұлардың біреулерін жағымды, сүйкімді деп, екіншілерін жағымсыз,сүйкімсіз деп сипаттау нәрсені тиісінше сипаттау емес. Адам өз көңілініңтүйісіншесипаттау болады»; яғни дүниенің өзіадам санасына «шынайыжағымен» яки табиғи болмысымен әсер еткенде, оның тек «тиіс» белгілеріескеріледіде,алжекепсихологиялықтұрғыданнеболмасасубъективтібағалау,оғанөзіндіккөзқарасыңдыбілдірутұрғысынаналыпқарағанда,тысқығаламдықзаттар«түйістің»елегіненөтеқабылданып,«көңілдіңтүйген,қиялдыңмеңзеген»қалпын«әліптейді»(А.Байтұрсынұлы);
адам - белгілі бір психо-физиологиялық ерекшеліктер жиынтығы, табиғатынан ойлы, пәлсапалы мүмкіндіктер орталығы болып табылатын,