12-тақырып. Ас қорыту жүйесінің жасқа сай анатомиялық-физиологиялық ерекшеліктері
Ас қорыту жүйесінің құрылысы, маңызы
. Тіршілік процестерінің негізі организмде үздіксіз
жүріп отыратын және оның тіршілігіне қажет энергияның бөлінуіне әкеліп соғатын заттардың алмасуы.
Заттардың алмасуы үшін организм құрамында күрделі органикалық заттар - белок, май,
көмірсу
және минералды тұздар мен витаминдер, су бар қоректік заттарды үнемі қабылдап отыру керек.
Бірақ органикалық заттар ағзаға түскеннен кейін қорытылып, дененің ұлпаларын жасауға қажетті
қарапайым заттарға бөлінеді. Астың қорытылуы деп олардың физикалық
және химиялық процестерге
ұшырап, мономер түрінде қан мен лимфаға сіңуін айтады. Органикалық заттардың ағзада ыдырауы
(қорытылуы) ферменттер арқылы іске асады.
Асқорыту жүйесіне: асқорыту мүшелері мен асқорыту бездері жатады. Асқорыту мүшелері
- ауыз
қуысы, жұтқыншақ, өңеш, ас қазан, ащы ішек (үшке бөлінеді – ұлтабар немесе он екі елі ішек, аш және
мықын ішек), тоқ ішек, ал асқорыту бездеріне үш жұп сілекей бездері, бауыр және қарын асты (немесе
ұйқы) безі жатады. Асты қорыту «конвейер негізінде» жүреді: ас қорыту жолдарының әр бөлігінде
жеген тамақтың біразы ғана қорытылады.
Асқорыту мүшелерінің қабырғасы 3 қабаттан тұрады: ішкі, ортаңғы, сыртқы.
Ішкі қабаты -
сілемейлі (шырышты), ортаңғы қабаты – бұлшық етті (бірыңғай салалы бұлшық етті), сыртқы қабаты –
сірі қабат деп аталады. Бұлшық етті қабаты екі түрлі жиырылады: маятник тәрізді және
перистальтикалық (бүлкілдеп). Маятник тәрізді жиырылғанда ас
сөлмен араласады, ал
перистальтикалық жиырылғанда ас асқорыту жүйесінің бір мүшесінен екіншісіне жылжиды.
Достарыңызбен бөлісу: