Аноу жерде - құрбылармен алысңам, Аноу жерде - құрбы жанмен табысқам. Алба-жүлба ацша бүлттар жарысцан- Таулар әне, ұйықтап кеткен данышпан, Жолдар анау, шубатыпып шаңы үіицан, Таныс өлке, таныс аймаң, таныс маң. Шабындықтар, Егістіктер, Тогайлар. Төбелердің төбесінде - көк айдар. Аң сагыммен араласып, аулаққа, Сагым болып бара жатыр көп ойлар. Бір тынбайды шегірткенің шырылы, Жел қозгаган аң шилердің сыбыры, Бәрі таныс - кісінеген цүлыны Ін аузында шащылдаган суыры. ■ ■■Айналайын! Атамекен, Ақ мекен! Қандай қазаң іздеп сені тапты екен?! Туган өлке тэтгпі екен гой, Тәтті екен! Бершген өлең мәтінінің тақырыбьш ақын туған жер деген машнаны
ашатындай сөздердің лексика-семантикалық тобын қолдану аркылы
тамаша аша білген. «Туған жер» ұғымы нақты заттық ұғымды
білдіретін сөздердің қолданысы арқылы жан-жақты қамтылып
берілгеи. Бірінші сөйлемнен бастап соңғы сөйлемге дейін үзілмей,
әроір тармақ, шумақ сайын жүмсалып отырған лексемалар, туған
жердің құдіретті бейнесін оқырманның көз алдына елестетеді-
Лексикалық бірліктердің магынасы арқьшы автор оқьфманға қүлақка
70
мүмкіндік туғызып отыр. Сөздердің қодцанысын мәтіңдегі ретпен
беретін болсақ, ол мынадай уздіксіз мағыналық байласымды түзеді:
ТУҒАН Ж ЕР - таныс өлке, аймақ, маң, аноу жер, құрбылар, ңұрбы
