Байланысты: М. К. Ахметова Мәтін лингвистикасы-emirsaba.org
1. Жаппар осы бір қоймалжың дүниеніц ортасында малтыгып жүргендей ңимылы ауырлап, өне бойы зіл тартып барады. Істеп жатқан ісіне, төңірегіне цанша зер салып ңарагысы келсе де, зейіні быт-шыт шашырап, ештеңеге тұрақтамайды. Жаппар әлдецашан үмытңан қайдагы бір елес көлеңдеп көз алдында түрып апды. Мынау бозамьщ аспан бір сэт баягы бала кездегі өзі өскен сұрқай қолатца айналып кетеді... Сүрцай қолатта тьчылып отырган кішкене ңыстагы көз алдына сайрап келе ңалады. Тіпті, зне, қолат бойынан соңына таспа шаң ертіп бүл баққан бір шөкім қозы-лаң иіүбырып өріске шыгып барады... Соңдарындагы жалгыз өрім селдір тозаң цойыла-ңойыла кенет әлденеиіе өрімге айналады. Арқасына он-сан бүрым төгілген талдырмаш ңыз толңи басып өзенге беттеді. Иыгында - бүның қолынан иіыцқан қүмыра. Дэл осы түста үйыгандай боп жан кетіп ңалган денесін әлдекім шымшып алгандай, тыз ете қалады. Сол-ақ екен мынау аспан мен жерді түгел көміп алган күлгін күлдің арасында бозарып сөніп бара жатцан цос ж а н а р ы оқыс тіріліп жан-жагына ңарайды. Талма түс. Тас мүнара. Аягының астында тырп етпестен талып жатқан өлі шаьар. Төбесінде emnemmen төніп келе жатқан күл-күл күлгін аспан. Жаппардыц ойына жаңа гана көз алдына епестеп кеткен қыстагы түседі. Баягысынша қүмыра жасап сатып неге жүре бермеді екен? М ына ж арық ж алганда қой бащ ан мен сауда жасаганның, ңүмыра күйдірген мен мүнара салганның арасындагы 125
