взіндей жщыбайпарга теңдік тиіп, ел қатарына цосылганы еді. Дүние-ай, десейші... Ш а л Бәйгеторыга царгып мінді, қаргып мінді де саи ы өрлеп шоңыта ж өнелді. Мәстектің шоқырагын бойына мін санаитын жүйріклыпып барады. Келе-келе тіпті табаны щзып, ауыздьщты 115
тарта берген соң Бдйгеторының босым бос кря берді. Ойпыр-о-о- ой, зулап бір кетті деңіз. Алдынан дауы л сощ ан дай . Ілгері қаратпайды. Лезде цос жанардан жас парлады. Абайсызда ушып кеткен цаппагына да ңараган жоқ, әлі қушытып барады. Қүйгытып бара жатып: «Аппыс төртінде артыңнан түяң ерсе, көңіл шіркін құстай ушады екен-ау» дейді. «Үзагынан сүйіндіргей».
