Жаратылыстану пәндері бойынша зертханалық практикумның ерекшеліктері
Менің ойымша, негізгі мәселе жаратылыстану-гуманитарлық білім жүйесінде басым болып отырған ақпаратты беру тәсілдерінің айырмашылығында.
Қолданыстағы ұғымдардың біріне сәйкес ақпаратты адам келесі кезеңдерден өтіп қабылданады: сенсорлық-қозғалыс, символдық, логикалық және тілдік.
Бірінші кезеңде ақпаратты сенсорлық қабылдау жүзеге асады, екіншісінде ол бейнеге айналады, үшіншіде - оны түсіну, төртіншіде - ақпарат «сөз-бейне» арқылы санада бекітіледі.
Жаратылыстану пәндерін оқытуда әрқашан сенсорлық-қозғалыс кезеңі болған. Бұл ретте зертханалық шеберханалар мен оқу эксперименттері маңызды рөл атқарады.
Оқу эксперименті-оқытудың маңызды әдістерінің бірі, білім көзі және көрнекілік құралы. Ол курстың белгілі бір тақырыбына кіріспе ретінде (мотивация), жаңа материалды түсіндірудің иллюстрациясы ретінде (қабылдау және түсіну), өткенді қайталау немесе жалпылау (интерьерлеу) немесе алынған білімді, дағдыларды, яғни оқу процесінің барлық кезеңдерінде бақылау ретінде пайдаланылуы мүмкін.
Оқу экспериментінің келесі түрлері бар:
Демонстрациялық эксперимент. (Заңдар мен құбылыстарды және олардың қолданылуын иллюстрациялау, техникалық қондырғылардың жұмыс істеу принциптерін көрсету, сондай-ақ студенттерді іргелі тәжірибелермен таныстыру үшін түсіндіру кезінде жүзеге асырылады. Тек мұғалім дайындап, орындайды).
Фронтальды зертханалық жұмыстар, тәжірибелер мен бақылаулар. (Сабақта барлық оқушылар бір уақытта бір типті жабдықта, оқытушының тікелей бақылауымен орындайды).
Шеберхана. (Оқушылардың алдын ала дайындап, жазбаша нұсқау бойынша жүргізетін студенттердің өзіндік жұмысының түрі).
Сыныптан тыс эксперименттер мен бақылаулар. (Үй тапсырмасының бір түрі. Теориялық білімді жаңарту үшін немесе жаңа материалды меңгеруге мотивация ретінде қолданылады).
Әдістемелік тұрғыдан дұрыс ұйымдастырылған эксперимент практикалық дағдыларды қалыптастыруға да, бұрын алынған теориялық білімдерді белсендіруге де ықпал етеді. Оқыту процесіне қабылдаудың әртүрлі арналары (есту, көру, сипап сезу, иіс сезу және т.б.) қатысады. Бұл алынған ақпаратты жарқын бейнелер жүйесі ретінде жүйелеуге және оны ұзақ мерзімді жадта сақтауға мүмкіндік береді.
Екінші жағынан, зертханалық жұмыстарды дайындау және өткізу біршама күрделі міндет болып табылады және мұғалімнен кейбір әдістемелік ерекшеліктерді білуді талап етеді, бұл көбінесе белгілі бір аспаптар мен аспаптардың болуына байланысты.
Ішінара осы және басқа мәселелерді оқытуда компьютерлік экспериментті қолдану арқылы шешуге болады. Бұл термин арқылы біз басқа техникалық оқу құралдарын қолданбай, толығымен компьютерде орындалатын зертханалық жұмыстарды түсінеміз.
Оқу үдерісін компьютерлендіру саласында жүргізілген кейбір эксперименттер компьютерлік экспериментті қолдану күнделікті жұмысқа жұмсалатын уақытты (қондыру схемасын өзгерту арқылы эксперимент параметрлерін өзгерту, өлшеу нәтижелерін есептеу және т.б.) айтарлықтай қысқартуға болатынын көрсетеді, осылайша эксперименттің мақсаттары мен міндеттерін тереңірек түсінуге уақыт бөлу.
Сонымен қатар, оқу бөлмесінде өткізуге болмайтын тәжірибелерді көрсетуге мүмкіндік бар.
Компьютерлік эксперименттің сипаттамаларын атап өтеміз.
Жұмыс формасы-оқушының компьютермен диалогы. Бұл жағдайда компьютердің функциялары:
Зерттелетін объектінің, қондырғының, процестің немесе жағдайдың моделін бағдарламалық құралдармен іске асыру.
Өлшеу құралдарын имитациялау және өлшеулерді өңдеудің әдеттегі бөлігін орындау.
Оқушының іс-әрекетін бағалау.
Оқушының функциялары (дәстүрлі экспериментте оның функцияларынан біршама ерекшеленеді):
Бағдарлама дисплей экранына беретін ақпаратты талдау.
Эксперимент шарттарын таңдау.
Жұмыстың басында тұжырымдалған мақсатқа жету үшін бірқатар эксперименттер жүргізу.
Жоғары баға алу және мәселені неғұрлым ұтымды жолмен шешу мақсатында келесі қадамдарды түзету.
Әрине, экспериментті тек оның компьютерлік нұсқасында жүзеге асыруға болады. Дегенмен, оқытудағы компьютерлік эксперименттің барлық тартымдылығы мен сөзсіз дидактикалық артықшылықтарына қарамастан, кейбір мәселелер шешімін таппаған.
Біріншіден, студенттің ақпаратты қабылдауы дәстүрлі зертханалық жұмыстарды орындау кезіндегіден айтарлықтай ерекшеленеді. Атап айтқанда, сенсорлық-моторлы кезең іс жүзінде жоқ. Бұл кезеңсіз қабылдау толық болмайды. Демек, тиісті пәнді оқыту да ақаулы болуы мүмкін.
Екіншіден, нақты аспаптармен және қондырғылармен жұмыс істеуде политехникалық дағдыларды алу мәселесі бар.
Шынайы емес объектілермен жұмыс істеу кезінде әлем туралы адекватты түсінік қалыптастыру мәселесі өте маңызды және әлі де аз зерттелген. Мүмкін бұл мәселені оқу процесінде нақты әлемде болып жатқан процестер мен құбылыстарды дәл көрсететін бағдарламалық өнімдерді пайдалану арқылы шешуге болады. Бұл тұрғыда виртуалды шындық құралдарына ерекше назар аудару керек.
Сонымен, жаратылыстану циклінің пәндерін оқытудағы негізгі мәселелердің бірі оқу-зертханалық экспериментті нақты орнату мүмкіндігінің жоқтығы болып табылады.
Қазіргі уақытта виртуалды зертханалық шеберханалардың әзірлемелері бар, дегенмен мәселенің түпкілікті шешімі әртүрлі саладағы, соның ішінде психологиялық-педагогикалық саладағы мамандардың мұқият назарын талап етеді.
Достарыңызбен бөлісу: |