Миф – магиялық әрекетті
ақылға салып, әдеби тіл
арқылы пайымдау.[2]
Психологиялық мектеп пен
оның өкілдері (В.Вунд,
Л.Леви-Брюль, З.Фрейд,
К.Юнг) Мифтік шығармалар
негізінде алғашқы қауым
адамының дүниені қабылдау
ерекшеліктері жатыр, ол бір
нәрседен туындаған
сезімдерді, эмоцияларды сол
құбылыстың немесе нәрсенің
өзіне тән қасиеті ретінде
қабылдады деп санайды. 20-
ғасырдағы әлеуметтік
антропологияда
Б.Малиновский (1884 – 1942)
мен К.Леви-Строс (1908)
теорияларының ықпалы
жоғары болды.Діни
рәміздерДіни санадағы
рәміздің қызмет етуі
барысында оның келесі
негізгі қасиеттері көрініс
табады. Біріншіден, рәміз
өзінің қалыпының
бейнелілігінің арқасында
рәмізделінетін нысанның
бейне-көрінісін жасақтайды.
Тылсым күшке сенімнің діни
сана-сезімнен тұратындығы
белгілі, өйткені, осы
эмоционалдық механизмдер
діни түсініктердің
қалыптасуында басты роль
атқарады.Көптеген
зерттеушілер діни сананы
«көрнекілік пен
сезімталдықты» бойына
сіңірген бейнелі көрініс
ретінде сипаттайды. Өйткені
діни идеяларды сенушілердің
санасына жеткізудің бірден-
бір жолы эмоциялық
қобалжуды тудыру болып
табылады. Діни рәміздің
бейнелік қалпы маңызды рөл
Достарыңызбен бөлісу: |
