Зерттелетін материалды үстінде антигендермен сорбирленген планшет шұңқырларына енгізеді.
30-60 минут T=37C инкубациялайды. Антиденелер антигендермен байланысады.
Шұңқырларды байланыспаған спецификалық антиденелерден бірнеше рет шайып, ферменттермен таңбаланған антиденелерді иммуноглобулиндерге қосады.
Инкубациялайды, шайып жібереді.
Фермент субстратын және хромоген (химиялық реакция нәтижесінде өзінің түсін өзгертетін зат) қосады.
Ферментативтік реакцияның өнімі әсерінен хромоген өз түсін өзгертіп - реакция нәтижесі анық көрінеді.
Антиденелер мен антигендерді анықтау.
Зерттелетін сұйықтықты үстінде антигендермен сорбирленген планшет шұңқырына енгізеді.
Инкубация кезінде антиденелер антигендермен байланысады.
Планшетті байланыспаған антиденелерден бірнеше рет шайып, ферменттермен таңбаланған антиденелерді иммуноглобулиндерге (екіншілік антиденелер) қосады.
Планшетті қайтып шаяды, субстрат ферментін және хромоген қосады.
Ферментативтік реакцияның өнімі әсерінен хромоген өз түсін өзгертеді.
Ферментпен таңбаланған екіншілік антиденелердің антиген-антидене комплексімен қанша көп байланысы болса, соншама фермент белсенділігі және ерітінді боялу қарқындылығы көп болады. Антиденелер концентрациясы сынамасын спектрофотометриялық әдісімен анықтайдығ яғни боялған ерітіндінің оптикалық тығыздығымен. Сынамадағы антиденелерді анықтау үшін де осы әдіс қолданылады. Бұл жағдайда зерттелетін антигендерге антиденелермен сорбирленген планшет қолданылады, ферментпен таңбаланған екіншілік антиденелерде осы антигенге бағытталады.
Қорытынды есеп
Спектрофотометрде - боялған ерітіндінің оптикалық тығыздығы бойынша (боялудың қарқындылығы)
Иммуноферменттің оң қорытындысы диагноз ретінде есептелмейді.
Иммуноферменттің оң қорытындысы диагноз ретінде есептелмейді.
Диагноз қою үшін дәрігер барлық клиникалық жіне лабораториялық деректер жиынтығын тексеруі қажет.
Аурудың кезеңін анықтау үшін белгілі бір мөлшердегі антиденелерді иммуноферментті анадлиз әдісімен қозғалыста анықтайды.
