ш г т Тэщрберген екенш бшш,
жар кемердщ жиегшде
тебеден ургандай сшешп турып кдлады. “Сол сэтте, — деп
аякхайды жазушы бул
KepiHicri,
— эддекдйдан сары кдншык,
жупрш кеп, балык Hci шыккан кишш шскед1. Онан сары
кдншык муп-муздай тумсыгымен буньщ крлын жалап алды.
Еламан бойын жиып ала койды...” Бул арада сары
кдншыкгьщ бар кимылы — туп-тугел деталь. Уй шнндеп
екеудщ Еламан кезш ен таса кимыл-кылыгын да,
Еламанньщ, сен журген тещздей, алай-дулей ез кендл куйш
де окырманга будан артык, шебер, утымды уктыру киын.
ЕнД1 мше, Еламан езшщ ушнде — Тэнцрбергенге
Акбала
жайган дастаркдн шетшде отыр.
Bip
уйде уш адам, уш адамда
уш турл1 сез1м: Тэщрбергенде кумарлык, Еламднда
кызганыш, Акбалада кызыгу... Тэщрберген Еламан алдында
ьщгайсызданьш, эр нэрсеш
6ip
эцпмелейд1; Еламан сырттай
салгырт, уйкы-туйкы йнш кушпен буркейд1; ал Акбала
кднша устамды болайын десе де жас мырзага ынтыктыгы
мен ырзалыгын жасыра алмай, кейде
жүктеу/скачать
Достарыңызбен бөлісу: