Национальной академии наук республики казахстан

Известия Национальной Академии наук Республики Казахстан  
 
 
   
136  
1  балалар  мен  жасөспірімдердің 
денешынықтыру жəне спортпен 
қамтылуы  
 
 
10,8 
 
 
11,0 
 
 
11,3 
 
 
11,8 
 
 
12,1 
4
2 
Спорт  шеберлерінің  жалпы 
санындағы 
халықаралық 
деңгейдегі  спорт  шеберлерінің 
үлесі  
адам  510 513 
528  533 538 
Əлеуметтік қорғау 
  Жұмыссыздық деңгейі 
  % 
7,6 7,5 
7,5  7,5 6,4 
4
3 
Ең төменгі күн көріс деңгейінде 
табысы бар тұрғындар үлесі 
% 
9,5 9,2 
8,9  8,7 8,6 
Тілдерді дамыту 
4
4 
Мемлекеттік  тілде  сөйлейтін 
тұрғындар үлесі  
% 
45,0 50,0 
50,5  55,0 56,0 
4
5 
Мемлекеттік, 
орыс 
жəне 
ағылшын  тілдерінде  сөйлейтін 
тұрғындар үлесі  
% 
3,0 3,5 
4,0  4,5 5,0 
Жастар саясаты 
4
6 
Жастардың 
əлеуметтік 
оптимизм деңгейі 
% 
 
38 45 
50  60 70 
Мемлекеттік қызметтер 
4
7 
Компьютерлік 
сауаттылыққа 
оқыған тұрғындар үлесі  
% 5 
10 
20 40 
40 
4
8 
Əлеуметтік 
маңызды 
қызметтерді  электронды  түрге 
ауыстыру  
% 
10 20 
30  50 50 
4
9 
Электронды 
құжат 
айналымының 
облыс 
əкімі 
аппаратындағы үлесі  
% 
68 70 
85  95 98 
5
0 
Тұрғындардың 
компьютерлік 
біліктілігі  
% 
20 25 
30  35 40 
Жергілікті өзін-өзі басқару 
5
1 
Тұрғындардың  жергілікті  өзін-
өзі  басқару  институттарымен 
қанағаттануы  
% 
80 85 
90  95 100 
Құқықтық тəртіп 
5
2 
Тұрғындардың 
ішкі 
істер 
органдарына сенім деңгейі  
% 
51 52 
53  54 55 
5
3 
10 
мың 
адамға 
жалпы 
қылмыстық 
қылмыстың 
төмендеуі  
бірлік  201,9 200,9 
199,9  198,9 197,9 
 
Денсаулық сақтау, зейнетақымен қамсыздандыру, жұмыссыздықтан сақтандыру жəне ана мен балаға 
əлеуметтік  салаларында  əлеуметтік  сақтандыру  қызметіне  жəне  əр  түрлі  жетістіктегі  азаматтар  мен 
ұрпақтар арасында мемлекет табыстарды қайта бөлуге ие болады.  
Табиғи монополиялар салаларында мемлекеттік қызмет өндірісі мен кəсіпкерлікті реттеу қызметтері 
айқын берілген, сондай-ақ, бірқатар салаларда жəрдем ақша беруде айқын. 
Мемлекеттік  социализмнің  қаржылық  жүйесі,  соның  ішінде  əлеуметтік  салаларды  қаржыландыру, 
елдің  қорғанысына,  орталықтанған  күрделі  салымдарға,  кіріссіз  кəсіпорын  мен  бөлшек  баға  дотация, 
тұрғын  үй-коммуналды  шаруашылық  пен  əлеуметтік-мəдениет  кешеннің  қаржыландырудың  қалған 
қағидасымен мемлекеттік шығындардың жоғары үлесімен сипатталады.  
Əлеуметтік салаларды қаржыландырудың аймақтық жағынан келу қажеттігі бірқатар факторлармен, 
оның  ішінде  маңыздысы  болып  қызмет  аясында  еңбек  нəтижесімен  мінез  ерекшеліктері,  əлеуметтік 
салаларды  басқаруды  демократиялау,  маңызды  айырмашылықтар  есебінің  қажеттілігі:  табиғи-
климаттық,  əлеуметтік-демографиялық,  ұлттық-мəдени  жəне  Қазақстан  аймақтарындағы  басқа  да 
жағдайларды  көрсетеді. 
Əлеуметтік қызметтердің салаларының ерекшеліктері оның салаларындағы өндіріс үрдісінен еңбек 
нəтижесінің  бөлінбейтіндігімен,  өндірістің  уақыты  мен  кеңістіктің  сəйкес  келуімен  жəне  көптеген 
қызметтердің  тұтынуы,  оларды  тасымалдау  мен  сақтаудың  мүмкін  болмауымен  байланысты. 
Əлеуметтік  сала  қызметтерінде  еңбектің  осы  ерекшеліктері  құрылысты  байлаулар,  халықтың 

№4. 2013  
 
 
137 
қоныстанған жерлеріне оның салаларының мекемелерді орналастыру, қызмет етудің нақты аймақтарын 
елдегі таратып қоныстандыру жүйесімен əлеуметтік объектілер желістерімен үйлесуді дамытуды талап 
етеді.  Əлеуметтік  қызметтер  сондай-ақ,  күнделікті  сұраным  қызметтеріне  (тұрғын  үй-
коммуналдық,көлік,медицина,  мектепке  дейінгі  балалар  мекемесі,  мектептер  жəне  басқалары)  оқтын 
сұраныстар (театрлар, кинотеатрлар, ауруханалар, кір жуатын үйлер, заңды кеңестер) жəне эпизодтық 
сұраныстар  (жоғары  оқу  орындары,  диагностикалық  орталықтар,  емдеу-курорттық  мекемелер  жəне 
басқалары). Қызметтің осындай қасиетінің олардың мекемелерін халықтың қоныстанған жеріне (жұмыс 
немесе  оқу)  орналастырудың  жақындығына  байланысты,  ол  қызмет  көрсету  жүйесінің  сатылық 
қағидаларында  əлеуметтік  салалар  объекетілер  желісін  ұйымдастыру  қажеттігін  белгілейді.  Ірі 
қалаларда  да  сол  сияқты  қызмет  көрсету  салаларының  функционалды  ұйымдастыру  қағидасы 
қолданылады, яғни оның жұмыс орнымен, оқу, сауда кəсіпорындарының орналасқан жерлеріне,  көлік 
түйін-дері  жəне  басқаларын  азаматтардың  шоғырланған  жерлеріңе  жақындату.  Оқтын  қызметтер 
көрсетумен  жəне  эпизодтық  сұраныстың  ерекшеліктерін  ұйымдастыру  үшін  аумақтық  фактор  аз  рөл 
атқарады,  ал  үлкен  мағынаға  халыққа  көліктің  тиімділігі  ие  болады.  Олардың  мекемелері  ереже 
бойынша,  аумақтың  əкімшілік  орталықтарына  (аудандарға, облыстарға, республикада)  шоғырланады. 
Бүтіндей əлеуметтік қызметтің нарықтық секторы үшін олардың аумақтық ұйымдастыру қажеттігі елде 
аймақтық  жəне  жергілікті  түрлі  ауқымдағы  қызмет  нарығының  толық  жүйелерінің  бар  екендігін 
білдіреді. 
Аймақтық əлеуметтік саясатты қаржыландырудың маңызды ерекшеліктері  аймақтардың əлеуметтік 
өркендеуін  жеке  қаражаттары  есебінен  мемлекеттік  субсидиялаумен  аумақтардың  əлеуметтік 
салаларының  өркендеуімен  үйлестіру  болып  табылады.  Аумақтың  дербес  өркендеуінің  көзі  болып 
жергілікті  салықтар,  жинаулар,  мемлекеттік  (аймақтық)  меншіктің  жəне  кəсіпорындардың  табыстары, 
еркімен  қаржыландыру  мен  заңды  тұлғалар  мен  азаматтардың    жарналары  табылады.  Аумақты 
əлеуметтік  өркендеуді  орталықтандырылған  экономикалық  реттеу  көзі  болып  реттейтін  салықтар, 
салықтық жеңілдіктер, мемлекеттік аймақтық бағдарламалардың қаржылық ресурстары, жалпы жəрдем 
ақшалар  мен  аймақтарды  əлеуметтік  өркендеуге  мақсатты  жəрдем  қаражаттар,  аймақтық  өркендеу 
қорлары табылады. 
Мемлекеттік  білім  мекемелерін  қаржыландырудың  қолданыстағы  тəртібі  білімнің  кез  келген 
түріндегі,  əрбір  оқушыға  белгіленген  есепте,  бекітілген  нормативтер  есебімен  мемлекетпен  жыл 
сайынғы  белгіленген  бюджеттік  қаржы  бөлу  шегінде  іске  асырылады.  Республиаканың  жалпы  білім 
беретін  мектептерін  оқулықтармен  уақытында  қамсыздандыру  мақсатында  оларды  баспадан  білім 
мекемелеріне  дейін  сатып  алу  мен  жеткізудің  шығындары  қарастырылған.  Республикада  білімді 
қаржыландыру іс шараларының екі кезеңі жүзеге асырылады. 
 Бірінші  кезеңде    республикада  өндірістің  төмендеуі  мен  тұрақтануының  жеңу  үрдісі  білім 
саласында мынандай негізгі міндеттердің шешімімен қамтамасыз етіледі: 
- 
қаржыландырудың əртүрлі көздерінің есебінен білім жүйесінің тұрақты қызмет етуін қолдау; 
- 
жергілікті  бюджеттің  қаражатының  есебінің    артықшылығымен    жалпы  білім  беретін 
мектептердің негізгі сатыларынмен барлық балалары мен жас-өспірімдерін толық қамту;   
     - жалпы білім беретін мектептерде негізгі сатыдан жоғары сатыға барлық түлектердің білімдерін 
жалғастыруна негізінен бюджет қаражатының есебінен мүмкіндіктер ұсыну;  
     -  мамандардың  нақтылай  қажеттіктеріне  сəйкес  арнаулы  оқу  орнының  құрамын  келтіру  жəне 
білім мекемелерінде оқу-материалдық базаларын орынды пайдалану мүмкіндіктері; 
Қаржыландыру  сондай-ақ,  мемлекеттік  емес  оқу  орындарын  дамытуға,  мемлекеттік  тапсырыс  
негізінде  қабылдауды  қысқарту,  заңды  жəне  жеке  тұл-ғалармен  білімге  толық  жəне  жартылай 
шығындарды өндіру шарты негізінде мамандарды даярлауды кеңейтуге бағытталған.       
     Екінші  кезеңде  халықтың  тіршілік  деңгейін  жəне  өндірістің  өсуінің  тұрақты  қарқынын  қайта 
жаңғырту білім саласының келесідегідей негізгі іс-шараларымен бірге жүруі тиіс: 
     -  қаржыландырудың  түрлі  көздерінің  есебінен  білім  жүйесінің  материалдық  базасының  дамуын 
қамтамасыз ету; 
     -     білім саласында меншік қатынастары мəселесін шешу; 
     -    білім  саласында  түрлі  арнайы  жобаларды  қаржыландырудың  мемлекеттік  үлесін  арттыру 
(білімге несие, салық жеңілдіктері, халықтың кейбір таптарын əлеуметтік қорғау жəне одан басқалары). 
     Білім  жүйесінің  қаржылық  базасын  стратегиялық  бағытпен  сауықтыру  қаржыландырудың 
жаңаша көзін пайдалану болып табылады. Жоғары мектептерді қаржыландырудың жаңа каналдарының 
бірі  азаматтарға  мемлекеттік  білім  несиелерін,  оны  келешекте  өтеуінің  ыңғайлы  жүйесімен  ұсыну 

Известия Национальной Академии наук Республики Казахстан  
 
 
   
138  
болуы  мүмкін.  Сонымен  қатар,  білімді  өркендету  үшін  олардың  қаражатты  толықтыруына  қосымша 
көздер іздеуді жалғастыру керек.  
2011  жылдың 18-19 ақпанында  экономикасы  дамыған  жетекші  елдердің  жəне  нарықтары 
қалыптасып  келе  жатқан  елдердің  қаржы  министрлері  мен  орталық  банк  өкілдерінің  қатысуымен 
Парижде өткен 20 тобының кеңесінде əлемде экономикалық көтерілу  болып жатса да бұл біз көргіміз 
келген  көтерілу  емес,  өйткені  ғаламдық  экономикалық  өсудің  қалпына  келуі  кезінде  ол  елдер  мен  ел 
ішінде біркелкі жүрмейді деп атап көрсетілді.  
Осылайша, əлемге тек ғаламдық экономикалық дисбалансты жойып қана қоймай, сондай-ақ, жалпы 
тұрғындардың  жалпы  əл-ауқатын  жоғарылатуға  мүмкіндік  беретін  тиісті  экономикалық  көтерілуді 
қамтамасыз ететін саясаттың нақты күшті шараларының қабылдануы  талап етіледі. 
      Қазақстанда  əлеуметтік  саясатты  аймақтандыру  талабы  мен  қаржы  жүйесін  нығайту 
республикалық,  аймақтық  жəне  жергілікті  бюджеттердің  табыстары  мен  шығындарының  айқын  шек 
қоюымен  тығыз  байланысты.  Қазақстан  аймақтарының  бюджеттік  жүйесі  бекітілген  салықтарды 
реттеудің  басымдылығымен,  жергілікті  табыс  көздерінің  тұрақсыздығымен,  жергілікті  бюджеттің 
экономикалық  дербестігінің  өркендеуіне  ықпал  етпейтін  республикалық  бюджеттен  аумақтарды 
субсидиялаудың  жоғары  деңгейімен  бюджеттік  табыстарды  орталықтандырудың  жоғары  дəрежесімен 
сипатталады. 
     Қазақстанның  бюджеттік  жүйесінің  деңгейлері  арасында  болып  жатқан  шығынды  міндеттерді 
бөлу  тұтасымен  қаржының  мемлекеттік  жүйесіндегі  шығындарын  бөлу  қағидаларына  жауап  береді. 
Негізінен орталық үкіметке бекітілген қызметтер жалпы мемлекеттік маңызға ие. Оған қорғаныс жəне 
ішкі  қауіпсіздік,  əділет  жүйесі,  халықаралық  қатынастар,  терең  зерттеулер  жəне  білім  жатады. 
Макроэкономикалық  шығындар  мен  зейнетақы  жəне  жұмыссыздыққа  байланысты  төлемдер  сияқты 
жоспардағы    қайта  бөлулер  де  үкіметтің  басқаруында  болады.  Қызметтердің  осындай  екі  түрі 
бюджеттен  тыс  қорлардан  қаржыландырылады.  Сəйкесінше,  облыстық  басқару  органының  шығынды 
міндеттерінің  көп  бөлігіне  емхана,  бастауыш  білім,  өрт  сөндіруден  қорғау  жəне  елді  мекендердің 
санитарлы жағдайы сияқты аймақтық жəрне жергілікті қызмет салалары – «мүдделі салалары» жатады.  
 
ƏДЕБИЕТ 
 
1 
 Кенжегузин М.Б. Реформирование экономики Казахстана. Проблемы  и  их решения – Алматы., 1997-350с. 
2 
 Төреғожина М.Б. Экономиканы мемлекеттік реттеу: Лекциялар курсы. – Астана: Экономика. 2008. -206 б. 
3 
 Бибатырова И.А. Государственное регулирование национальной экономики: Учебное пособие. – Алматы: Қазақ 
университеті, 2004 
4 
Өскемен қаласының 2012-2016 жылдарға арналған əлеуметтік-экономикалық даму болжамы 
 
REFERENCES 
 
1 
Kenzheguzin M.B. Reforming the economy of Kazakhstan. Problems and solutions - Almaty., 1997, 350p. 
2 
Toregojina MB Government regulation of the economy: the lecture courses. - Astana Economy. 2008. -206 p. 
3 
Bibatyrova IA State regulation of the national economy: the manual. - Almaty: Kazakh University, 2004. 
4 
Prediction of social and economic development for 2012-2016 of Ust-Kamenogorsk. 
 
 
Резюме 
Д.А. Макажанова 
Казахский экономический университет имени Т.Рыскулова. Алматы 
Планирование социального бюджета региона 
 
   Особенности    налогово-финансовой  политики  в  ряде    отраслей  социальной  сферы  связаны  с  наличием  
естественных  монополий:  пассажирского  транспорта,  связи,  жилищно-коммунального  хозяйства.  В  этих  отраслях 
необходимо 
государственное 
регулирование 
деятельности 
предприятий-монополистов: 
ограничение 
предпринимательской деятельности, регулирование цен,  тарифов, получаемой прибыли, объема производства, качества 
услуг. 
 
 
 
Summary 
D.A. Makaghanova 
Kazakh Economic University T.Ryskulov. Almaty 
Social budget planning region 

№4. 2013  
 
 
139 
Features of a nalogovo-financial policy in a number of branches of social sphere are connected with presence of natural 
monopolies: passenger transport, communication, housing and communal services. In these branches state regulation of activity of 
the enterprises-monopolists is necessary: restriction of enterprise activity, price control, the tariffs, received profit, обьема 
manufactures, qualities of services. 
 
Поступила 07.06.2013 г. 
 
 
УДК81'25 
 
А.С. ХАСАНОВА 
Центрально-Азиатский Университет, Алматы, Казахстан 
 
ОСОБЕННОСТИ УПОТРЕБЛЕНИЯ РЕАЛИЙ В ХУДОЖЕСТВЕННОМ   ПРОИЗВЕДЕНИИ 
 
Аннотация 
 
В  статье  рассматриваются  различные  способы,  вопросы,  связанные  с  национальными  реалиями  как 
элементами    языковой  картины  мира  и  особенностями  их  перевода.  Представляет  особенный  интерес 
исследование различных способов перевода слов-реалий с точки зрения их роли в художественном тексте. 
Выводы основаны на результатах проведенного лингвистического эксперимента.  
Ключевые слова: реалия, языковая картина мира, система, анализ, функции. 
 
Исследование  слов-реалий  представляет  большой  интерес  в  связи  с  их  ролью  в  художественном 
произведении.  Национально-культурная  семантика  таких  языковых  единиц,  встречающихся  в 
произведении,  позволяет  проникнуть  в  культуру  носителей  языка,  в  их  фоновые  знания,  обязательно 
присутствующие в сознании участников коммуникации и в значительной степени определяющие смысл 
высказывания.  Необходимо  отметить,  что  вопрос  о  роли  культурно-  маркированной  лексики  в 
художественном    тексте  недостаточно  рассмотрен  в  литературе  и  поэтому  требует  более  детального 
исследования. «Когда  читатель  берет  книгу,  написанную  на  неродном  для  него  языке,  его  первой 
заботой  является  понять  значения  слов,  связать  их  в  единый  комплекс – предложение      и        усвоить   
сообщаемую          автором      информацию»[1, 1].На  этом  и  кончается  процесс  непосредственного 
восприятия,  если  речь  идет  о  научном  тексте,  который  предназначен  для  того,  чтобы  передать 
информацию  и  который  ничего  кроме  нее  больше  ни  содержит.  Предметом  нашего  рассмотрения 
служат  художественные  тексты.  Когда  читатель  берет  в  руки  художественное  произведение,  знание 
прямых значений отдельных слов, понимание смысла всего предложения или даже всех предложений 
еще  не  означает  полноты  восприятия. «Необходимо  не  только  подобрать  эквиваленты  перевода,  но  и 
раскрыть  национально-культурную семантику слова, описать его лексический фон, т.е. дать словарное 
отражение  всего  комплекса  сведений,  сопряженных  с  этим  словом  в  массовом    обыденном  сознании 
носителей языка и, как правило, неизвестных за пределами данной культуры» [2, 3].В художественном 
произведении  смысл  слова,  словосочетания,  предложения  не  замыкается  в  их  буквальном  значении. 
Читателю  следует  соотнести  определение  какого-либо  слова,  приобретающее  в  повествовании 
различные  коннотации,  со  всем  строем  образных  средств  автора,  определить  всю  точность  образа  в 
применении к данному предмету или явлению. 
Как  отмечает  Э.  Медникова, «художественное  произведение  оказывает  на  читателя  определенное 
воздействие,  желаемый  эффект  именно  тем,  что  содержание  раскрываемости  в  новом  ракурсе».  При 
этом  писатель  добивается  особой  образности,  особой  силы  воздействия,  не  обязательно  прибегая  к 
необыкновенным  метафорам  или  каким-либо  иным  стилистическим  приемам,  просто  в  общей 
структуре  произведения  то  или  иное  слово,  словосочетание,  то  или  иное  построение  высказывания  
приобретает свой смысл, сообщает что-то, чего не может сообщить простая формальная совокупность 
тех же единиц вне данного произведения. Говоря иначе, «текст художественного произведения следует 
читать  не  только  на  семантическом,  но  и  на  более  глубоком  так  называемом  поэтическом  уровне». 
«Каждого  писателя  отличает  особая  интонация,  особый  эмоциональный  ключ  повествования».  В 
словесно–художественном  творчестве  каждый  элемент  приобретает  смысл,  обусловленный  всем 
контекстом данного художественного произведения и, шире, культурой (т.е. опытом, мировоззрением,  
замыслом) автора. «Особенности и своеобразие художественной манеры Трумэна  Капоте могут быть 
понятны  и  оценены  лишь  в  тех  случаях,  если  читатель  соотнесет  фактический  текст  с  определенной 
внелингвистической ситуацией.»  И в этом ему помогут слова–реалии. Н.И. Паморозская считает, что 

Известия Национальной Академии наук Республики Казахстан  
 
 
   
140  
слова–  реалии  можно  рассматривать  как  одно  из  средств  создания  национально-  исторического 
колорита, или, говоря иначе, культурного фона произведения. Для читателей важна не только фабула 
романа,  но  и  эпоха,  в  которой  живут  и  действуют  герои  произведения. «Лингвострановедение 
обеспечивает  решение  целого  ряда  проблем,  в  частности,  главной  филологической  проблемы – 
адекватного  понимания  текста.»  Лингвострановедческий  подход  к  анализу  слов-реалий  в  тексте 
художественного  произведения  позволяет  обнаружить  составляющие  образа  культуры.  Следует 
отметить, что в научной литературе по данному вопросу наблюдается нечеткое употребление понятий  
«слово- реалия» и «фоновые слова» [3, 5]. Например, Е.И. Шумагер говорит в целом о фоновой лексике. 
От  отмечает,  что  фоновые  слова  содержат  ценную  страноведческую  информацию,  позволяют  «через 
слово»  заглянуть  в  жизнь  другого    народа,  увидеть  в  слове  отражение  многочисленных    конкретных 
материальных, общественных и духовых процессов, происходящих в обществе.Мы определяем понятия 
слов - реалий и фоновой лексики как однородные. Т. Капоте не случайно прибегает к использованию 
фоновых единиц. «Наряду с задачей создания национально–исторического колорита они способствуют 
более полному воплощению художественного замысла автора».  За четверть века литературной работы 
его  писательская  манера  не  раз  менялась,  и  он  без  сожаления  расставался  с  отработанными  и 
утвердившимися  в  его  прозе  приемами  изобразительности,  как  только  эти  приемы  переставали  его 
удовлетворять.  Но  основы  художественной  ткани  его  повестей  и  новые  перемены  эти  почти  не 
затронули;  варьировались  мотивы,  богаче  становилась  гамма  полутонов,  а  глубинное  звучание  новых 
произведений  Капоте  оставалось    прежним,  привычным  его  читателю.  В  первую  очередь  можно 
отметить сохраняющиеся у этого писателя стилистические, композиционные и языковые особенности.  
«Книги Т. Капоте неоднородны по темам и художественным приемам, однако им присуща общность, 
проистекающая  из  специфического  мировосприятия  автора  и  его  эстетического  осмысления 
действительности,  свидетельствующая  о  несомненной  принадлежности    писателя  к  южной 
литературной  традиции.»  Мировоззрение  автора,  определенные  биографические    мотивы – все  это 
выводит  на  реалии,  встречающиеся  в  произведениях  американского  писателя. «Очень  многое  в 
творческой судьбе Капоте объясняется впечатлениями детства, оставившими о себе жгучую память и в 
зрелом  художнике  и  человеке.  Духовным  климатом,  в  котором  он  сформировался.  Литературной 
традицией, которой он следует» [4, 6]. 
     Над романом «Домби и сын» Ч. Диккенс работал в 1846-1848 годах. Это был период наивысшего 
подъема рабочего движения в Англии, революционных событий во Франции и других странах Европы. 
Примечательно  то,  что  создание  романа  и  осуществление  перевода  его  на  русский  язык  происходило 
практически одновременно: в   1846-1848 годах. 
Критик и биограф Ю.Д. Левин отмечает, что романы Ч. Диккенса «приобрели  широкую известность 
в  России    в  середине XIX века  благодаря  талантливым  и  ярким  переводам  Иринарха  Введенского», 
который  «ставил перед собою противоречивую цель: пытался сохранить их национальный колорит и 
одновременно сроднить с отечественной  литературой».  
В заключении можно сказать, что реалии являются неотъемлемой частью любого языка. Изучение 
реалий настолько важно,  что полное  его исследование не уместилось бы в рамки данной статьи. Тем 
не  менее,  на  примере    рассмотренных      реалий      можно      отчетливо      представить,  насколько  
разнообразны    по    своей      семантике      и      выразительности      реалии.  Проанализировав  особенности 
перевода  реалий,  следует  подчеркнуть,  что  ученые  отмечают  огромную  важность  данной  языковой 
единицы.   
 
ЛИТЕРАТУРА 
 
1 Ahmanova O.S. Slovar' lingvisticheskihterminov. M.: Sovetskayaentsiklopediya, 1966. 608 s. 
2 Shveytser A.D. Perevodilingvistika. M.: Voenizdat, 1973. 253s 
3 Krupnov V.N. V tvorcheskoylaboratoriiperevodchika. M.: Mezhdunarodnyeotnosheniya, 1976. 152 s. 
4 Yu. D. Levina // Res Traductorica: Perevodyisravnitel'noeizuchenieliteratur. SPb., 2000. S. 7. 
5 Tomahin G.D. Realii v yazykeikul'ture//IYaSh. – 1997. - №3.S.13-110. 
6 Florin S. Mukiperevodcheskie: praktikaperevoda. M.: Vysshayashkola, 1983.s.148-199 
7 Tomahin G.D. Realii-amerikanizmy. M.: Vysshayashkola, 1988. S.10-15 
8 Vlahov S., Florin S. Neperevodimoe v perevode. M.:Mezhdunar.otnosheniya, 1986 s.156 
 
REFERENCES 

жүктеу/скачать 4,83 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: