Кванттық ұғымдарды алғаш рет 1900 жылы М. Планк қызған денелердің жылулық сәуле шығаруын толық түсіндіретін еңбектерінде жариялады. Бұл теория бойынша жарық үздіксіз түрде емес белгілі бір үлеспен үздікті кванттар түрінде шығарылады немесе жұтылады. Бұл кванттың энергиясын Планк: =h 10-34 Джс⋅h=6,62 – Планк тұрақтысы–ν, шығарылатын (жұтылатын) жарықтың жиілігі. Планктың осы еңбегін ескере отырып 1905 жылы Альберт Эйнштейн фотоэффект теориясын ашты. Бұл теориясында Эйнштейн Планк идеясын дамыта отырып, мынадай болжам ұсынды: жарық тек үздікті түрде шығарылып (жұтылып) қана қоймай, ол кеңістікте үздікті кванттар ағыны түрінде тарайды.
Негізгі бөлім
Кванттық механика, толқындық механика – микробөлшектердің яғни (элементар бөлшектердің, атомдардың, молекулалардың, атом ядроларының) және олардың жүйелерінің қозғалу заңдылықтарын анықтайтын, сондай-ақ, бөлшектер мен жүйелерді сипаттайтын физикалық шамаларды макроскопиялық тәжірибеде тікелей өлшенетін шамалармен байланыстыратын теория болып табылады.
Квант
Квант(нем.Quant, лат.quantum – қанша) – 1) табиғаты дискретті (үзілісті) физикалық шаманың мүмкін болатын өзгеруінің ең кіші мөлшері; 2) әсер кванты – негізгі физикалық тұрақтылардың бірі; 3) қандай да бір физикалық өрістің қасиетін тасушы бөлшек. (мысалы, электрмагниттік өрістің кванты – фотон, дыбыс тербелістері өрісінің кванты – фонон)
Электронды сипаттау үшін квантты механикалық (деңгейде орналасқан электрон) теория бойынша 4 квант саны қолданылады.
Атом құрылысының квантты механикалық теориясы.
Атомдағы электронның кез келген тұрақты күйі белгілі квант сандарының мәнімен сипатталады. Квант сандарының белгілі мәндеріне сәйкес келетін электрон күйі атомдық электрондык орбиталь ( АО) деп аталады. n – (бас квант саны ) атомдағы электронның энергиясын және энергетикалық деңгейін, яғни АО өлшемін анықтайды.
