3. ДНҚ-ның қайталама құрылымының ең көп таралған түрі-қос спираль. Бұл құрылым бір-біріне және жалпы осіне қатысты оң спиральға бұралған екі өзара қосымша параллельге қарсы полидезоксирибонуклеотидті тізбектерден түзіледі[5]. Бұл жағдайда азотты негіздер Қос спиральға, ал қант — фосфат қаңқасы сыртқа қарайды. Бұл құрылымды алғаш рет Джеймс Уотсон мен Фрэнсис Крик 1953 жылы сипаттаған [6].
ДНҚ-ның қайталама құрылымын қалыптастыруға келесі өзара әрекеттесу түрлері қатысады:
қосымша негіздер арасындағы сутегі байланысы (аденин мен тимин арасындағы екеуі, гуанин мен цитозин арасындағы үшеуі);
стэкинг-өзара әрекеттесу;
электростатикалық өзара әрекеттесу;
Ван-дер-Ваальсовы өзара іс-қимыл.
Сыртқы жағдайларға байланысты ДНҚ Қос спиралінің параметрлері өзгеруі мүмкін, кейде айтарлықтай. Кездейсоқ нуклеотидтер тізбегі бар оң жақ спиральды ДНҚ — ны шамамен екі отбасына бөлуге болады — А және В, олардың басты айырмашылығы-дезоксирибоздың конформациясы. ДНҚ-ның С - және D-формалары да В-отбасына жатады [7]. Жасушадағы жергілікті ДНҚ түрінде болады. ДНҚ-ның А-және В-формаларының маңызды сипаттамалары кестеде келтірілген[7].
РНҚ молекулалары-жалғыз полинуклеотидті тізбектер. РНҚ молекуласының жеке бөліктері қосылып, қос спиральдар түзе алады [5]. Құрылымы бойынша РНҚ спиральдары ДНҚ-ның А-формасына ұқсас. Алайда, мұндай спиральдарда негіздерді жұптау көбінесе толық емес, кейде тіпті уотсон-крик емес[9]. Негіздердің молекулааралық жұптасуы нәтижесінде сабақ-Ілмек ("түйреуіш") және жалған түйін сияқты қайталама құрылымдар пайда болады[10].
МРНҚ-дағы қайталама құрылымдар аударманы реттеуге қызмет етеді. Мысалы, ақуыздарға ерекше аминқышқылдарын, селенометионин мен пирролизинді енгізу 3 '- аударылмайтын аймақта орналасқан "аралыққа" байланысты. Жалған түйіндер аударма кезінде оқу шеңберін бағдарламаланған түрде өзгертуге қызмет етеді.
Вирустық мРНҚ - да күрделі қайталама құрылымдар (IRES) Капаның танылуына және трансляцияның басталу факторларына тәуелсіз трансляцияны басқарады ("трансляцияны бастау"бөлімін қараңыз).
ДНҚ-ның үшінші құрылымы-ДНҚ-ның суперсперализациясы. Кейбір аудандардағы ДНҚ Қос спиралы одан әрі спирализациядан өтіп, супер спираль немесе ашық сақина түрінде пайда болуы мүмкін, бұл көбінесе олардың ашық ұштарының ковалентті қосылуынан болады. ДНҚ-ның суперспиральды құрылымы хромосомадағы өте ұзын ДНҚ молекуласының үнемді қаптамасын қамтамасыз етеді. Сонымен, ұзартылған пішінде ДНҚ молекуласының ұзындығы 8 см, ал супер спираль түрінде ол 5 нм-ге сәйкес келеді.
Үшінші құрылымда көптеген нуклеин қышқылдарының молекулалары бар; атап айтқанда, әмбебап үшінші құрылымда тРНҚ молекулалары бар[4].
Ашытқылардан алынған фенилаланинге тән тРНҚ (tRNAPhe) негіздерінің реттілігі және үшінші құрылымы барлық тРНҚ-ға тән. Бұл тРНҚ молекуласында (сонымен қатар C. 93 қараңыз) көптеген ұсақ және модификацияланған негіздер бар (1, қара-жасыл түспен белгіленген). Оларға псевдуридин (ψ), дигидроуридин (D), әдетте ДНҚ-да кездесетін тимидин (T), сондай-ақ 7-метилгуанидин (m7G) және 2' - о-метилгуанидин (m2G) антикодонының құрамына кіретін метилденген нуклеотидтер жатады. Молекуланың конформациясы көптеген негіз жұптарын тұрақтандырады, олардың кейбіреулері негізгі жұптаудың жалпы қағидаларына сәйкес келмейді (2) (канондық емес жұптар).
Достарыңызбен бөлісу: |