Өндірістік жарақаттану – жұмыс орындарында алынған жарақат
Өндірістік жарақаттану (зардап шегу) - дегеніміз белгілі бір топтардағы немесе мекеме, саладағы белгілі бір уақыт аралығындағы жазатайым оқиғалардың жиынтығы
Кәсіби ауру дегеніміз- өндірістегі зиянды факторлардың аз мөлшерде бірақ ұзақ уақыт бойы әсер етуінен еңбеккердің денсаулығының нашарлап, жұмыс қабілетінің төмендеуіне әкелетін аурулар.
Ал, жұмысшының мас болуы, ұрлық жасауы кезіндегі , болмаса әкімшіліктің рұқсатынсыз жеке басының қажетін өтеу кезінде алған жарақаты өндірістік жарақатқа жатпайды.
Ал, жұмысшының мас болуы, ұрлық жасауы кезіндегі , болмаса әкімшіліктің рұқсатынсыз жеке басының қажетін өтеу кезінде алған жарақаты өндірістік жарақатқа жатпайды.
Қоғамдық тапсырмаларды орындау кезінде, адамдарды құтқару кезінде және жұмысқа бару немесе жұмыстан қайтар жолда, яғни жалпы көлікпен жүрген кезінде алған жарақат жұмысқа байланысты деп есептеледі.
Жұмыстан бос уақытта алған жарақат тұрмыстық жарақат болады.
Еңбек қауіпсіздігі талаптарын сақтамаудан жұмысшы жарақат алады. Зақымдануына байланысты жарақаттың келесі түрлері бар:
еттің созылуы, дененің бір бөлігін жұлып алу,
буынның шығуы, созып алу,
қан кету,
сыну,
Күйік (термиялық,электрлік,химиялық),
улану(газдан,улы сұйықтықтардан),
үсу.
Мұның басты себебі неде? Осы жағдайды зерттеп, саралай келе көбісіне жұмыс берушілер кінәлі екені анықталды. Өйткені жұмыс орындарында қызметкерлерге дұрыс жағдай қарастырылмаған. Еңбек қауіпсіздігі сақталмайды және бұл туралы жөнді түсіндірілмейді. Көптеген ұжымда өндірістік кеңес берілмейді десек те болады. Бұл да жағымсыз динамикаға әсер беріп отыр. Өкінішке қарай, еңбек туралы заңда да өндірістік кеңес құру туралы ескерусіз қалған. Ал оның мақсаты – жұмысшылардың еңбек қауіпсіздігін қорғау, денсаулығын сақтау және нығайту. Міне, осы іс қолға алынбайынша, жұмысымыз алға жүрмейді деп есептейміз. Неге десеңіз, өндірістік кеңес арқылы жұмысшылардың қауіпсіздігін сақтаумен қатар, еңбек өнімділігін арттыруға жол ашылады
