Орындаған: Амангелды Акжол Тобы: дт-2293 б қабылдаған: Актореева Д. Шымкент 2022 Испания
жүктеу/скачать 110,7 Kb.
|
| Елдің рельефі
Испанияның жер бедері әртүрлі, мұнда тау жоталары мен биік үстірттер жүйесі басым рөл атқарады. Территориясының 90%-ға жуығын үстірттер мен таулар құрайды. Ел бетінің жартысына жуығын теңіз деңгейінен орташа биіктігі 660 м болатын Еуропадағы ең үлкен Месета деген үлкен үстірт алып жатыр. Месета үстірттердің, биік тас жоталардың және тау алаптарының кезектесуімен ерекшеленеді. Орталық Кордильера Месетаны екі бөлікке бөледі: солтүстік және оңтүстік. Испания территориясының көп бөлігі шамамен 700 м биіктікте орналасқан.Еуропадағы Швейцариядан кейінгі екінші ең биік мемлекет. Пиреней түбегінің рельефтік картасы Солтүстікте Месета Бискай шығанағының жағалауын бойлай 600 км-ге созылған, елдің ішкі бөлігін теңіз әсерінен оқшаулайтын қуатты Кантабрия тауларымен қоршалған. Олардың орталық бөлігінде биіктігі 2648 м-ге дейін жететін Пикос-де-Европа тау тізбегі (испан тілінен – Еуропа шыңдары) орналасқан.Бұл альпі типті таулар негізінен карбон кезеңінің шөгінділерінен – әктастардан, кварциттерден, құмтастардан тұрады. Кантабрия таулары Испаниядағы ең қуатты тау жүйесі Пиренейдің орографиялық және тектоникалық жалғасы болып табылады. Пиренейлер - батыстан шығысқа қарай 450 км-ге созылған бірнеше параллель жоталар. Бұл Еуропадағы ең қол жетпес таулы аймақтардың бірі. Олардың биіктігі орта есеппен өте жоғары болмаса да (2500 м-ден сәл астам), оларда ыңғайлы орналасқан және қолжетімді асулардың қажетті саны жоқ. Бұл асулардың барлығы 1500-2000 м биіктікте орналасқан, сондықтан Испаниядан басқа елдерге баратын темір жолдар батыс пен шығыстан Пиренейді айналып өтеді. Таулардың ең кең және ең биік бөлігі орталық, мұнда олардың негізгі шыңы Ането шыңы орналасқан, оның биіктігі 3404 м жетеді.Солтүстік-шығыстан Пиреней таулары жүйесі Месетамен түйіседі, максималды биіктігі (Мон Кайо шыңы) 2313 м. Шығыс Пиреней мен Пиреней тауларының арасында аласа каталон таулары созылып жатыр, олардың оңтүстік беткейлері Жерорта теңізінің алдынан дерлік кертпелермен үзіліп жатыр. Каталон таулары (оның орташа биіктігі 900-1200 м, ең биік шыңы - Каро тауы, 1447 м) Жерорта теңізінің жағалауына параллель дерлік 400 км созылып, Арагон үстіртін одан бөліп жатыр. Мурсияда, Валенсияда және Каталонияда және Палос мүйісінен солтүстікке қарай Франция шекарасына дейін дамыған жағалау жазықтары жоғары құнарлылығымен сипатталады. Пиреней түбегінің бүкіл оңтүстік-шығысын тау жоталары мен жоталар жүйесі болып табылатын Кордильера-Бетике алып жатыр. Сьерра-Невада таулары оның кристалдық осіне айналды. Биіктігі жағынан олар Еуропадағы Альпі тауларынан кейін екінші орында. Олардың шыңы Муласен тауы, ол 3478 м жетеді, Испания түбегінің ең биік нүктесі. Испаниядағы ең биік тау шыңы Тенерифе (Канар аралдары) аралында орналасқанымен, бұл биіктігі 3718 м-ге жететін Тейде жанартауы. Тарихы Испания жерінде ежелгі адамдар палеолит дәуірінде-ақ (б.з.б. 10-мыңжылдыққа дейін) тіршілік ете бастаған. И. жерінде құрылған ең ежелгі мемлекет – Тартесс (б.з.б. 1 мыңжылдықтың бас кезінде болған). Ел территориясына б.з.б. 7 ғасырда финикиялықтар мен гректер келіп қоныстана бастады. Б.з.б. 5 – 3 ғасырларда Пиреней арқылы кельттер келді. Б.з.б. 3 ғасырдың аяғында Испания жерінің көпшілігі Карфаген мемлекетіне бағынды. Б.з.б. 2 ғасырда Карфагенді Рим империясы ығыстырып, б.з.б. 21 – 19 жылы қазіргі Испания аумағын түгелімен бағындырды. Рим империясы үстемдігі кезінде елде испан-рим ақсүйектері пайда болды. Кейін Испанияға вандалдар, аландар, свевтер басып кіріп, Солтүстік-батыста Свев корольдігі құрылды. Аландар мен вандалдар оңтүстікке, ал 429 жылы Солтүстік Африкаға қоныс аударды. 5 ғасырдың 2-жартысында вестготтар королі Эйрих (466 – 84) Пиреней түбегін түгелімен басып алды. 585 жылы вестготтар Свев корольдігін толығымен бағындырды. 711 – 18 жылы Пиреней түбегін арабтар (мавр деген ортақ атпен белгілі болған араб және бербер тайпалары) жаулап алып, Омейя әулетіне бағынышты әмірлік құрды. 756 жылы омейялықтар тәуелсіз Кордова әмірлігін, 929 жылы Кордова халифатын құрды (қ. Кордова халифаты). 1031 жылы Кордова халифаты көптеген ұсақ иеліктерге бөлініп кетті. 11 ғасырда түбектің Солтүстік мен шығысындағы ұсақ христиан иеліктері біртіндеп біріге бастады. Сөйтіп, солтүстікте Кастилия, оңтүстікте Арагон корольдіктері құрылды. Олар біртіндеп Испаниядан арабтарды ығыстыра бастады. 13 ғасырдың ортасында елде тек Гранада әмірлігі ғана қалды. 1479 жылы Леон-Кастиль және Арагон-Каталон корольдіктері әулеттік неке негізінде бір мемлекетке бірікті. 1492 жылы 12 қазанда 10 жылға созылған соғыстан кейін Гранада әмірлігі жаулап алынды. Бұл күн Х.Колумбтың Американы ашып, ұлы жаңалықтар дәуірінің басталуымен тура келді. 16 ғасырдың 1-жартысында испандар Мексиканы, Перуді, Боливияны, Чилиді, т.б. Оңтүстік Америка жерлерін басып алды. Еуропада Испания құрамына Нидерландия қосылды (1516). Испан королі Карл Қ 1519 жылы Қасиетті Рим империясының императоры тағына отырып, Испандар әлемдегі ең ірі мемлекетке айналды. Мануфактуралар құрылып, испан қалалары жібек тоқитын, былғары шығаратын, қару-жарақ жасайтын ірі орталықтарға айналды. Елде монархия орнады. 16 ғасырдың 2-жартысынан бастап Испания әлсірей бастады. Революция нәтижесінде Нидерландия Испандардан 1581 жылы бөлініп шықты, 1588 жылы атышулы испан флоты – “Жеңілмейтін армада” Англиядан күйрей жеңілді. 17 ғасырда ел экономикасы онан сайын құлдырап кетті. 18 ғасырда бұрынғы испан иеліктері Англия, Франция, Австрия, т.б. мемлекеттердің өзара күресі нысанына айналды. Испан мұрагерлігі үшін күрес (1701 – 14) француз королі Людовик XҚV-нің немересі Филипп V-нің Испандар тағына отыруымен аяқталды. 18 ғасырдың аяғында Францияда революция басталғаннан кейін, Испания билеушілері 1793 жылы Франциямен соғыс бастады. Бірақ жеңіліске ұшырап, өздері француздардың ықпалына көшті. И. енді Франция жағында Англия мен Португалияға қарсы соғысты. Бұл Испандардың Америкадағы отарларымен байланысын нашарлатып жіберді. Үкімет елге француз әскерлерінің кіруіне рұқсат беріп, өзіне халықтың наразылығын туғызды. Бірінші испан революциясы (1808 – 14) елден француздарды қуу және либералдық реформалар жүргізу мақсатын көздеді. Конституция қабылданып (1812), ұлт-азаттық күрес және революция нәтижесінде ел 1814 жылы 18 мамырда толық азат етілді. Бірақ елге оралған король Фердинанд VҚҚ конституцияның күшін жойып, Америкадағы испан отарларындағы көтерілістерді басу үшін әскер жіберді. Екінші испан революциясы (1820 – 23) кезінде Фердинанд VҚҚ көтерілісшілердің талабын орындап, 1812 жылғы конституцияны қалпына келтірді. Конституцияға сәйкес 1820 жылы 9 шілдеде ашылған кортестер (парламент) көптеген прогресшіл заңдар қабылдады. Бұл революция Қасиетті одақтың шешімі бойынша француз интервенттері қолымен (1823 жылы сәуір – қыркүйек) басылды. Елде абсолюттік монархия қалпына келтірілді. Осы кезде испан армиясы Америкада жеңіліске ұшырап, Куба мен Пуэрто-Рикодан басқа барлық отарларынан айырылды. 1833 жылы Испандарда азамат соғысы басталып, ол Үшінші испан революциясына (1834 – 43) ұласты. Революция кезінде барлық ортағасырлық сарқыншақтар (инквизиция, майорат, т.б.) толығымен жойылып, елде конституциялық монархия орнады. 1840 жылдан бастап өнеркәсіп төңкерісі басталды: металлургия, машина жасау з-ттары, т. ж-дар салына бастады. Төртінші (1854 – 56) және бесінші (1868 – 74) испан революцияларын республикашыл күштер жасады. Тұңғыш республика құрылғанымен (1873 – 74), ол ұзақ өмір сүре алмады. 1874 жылғы төңкерістен кейін үкімет басына қайтадан Бурбондар әулеті келді. 20 ғасырдың басында Испандарда ірі өнеркәсіп монополиялары пайда болды. Елге шет ел капиталы көптеп келе бастады. Республикашылар күресті тоқтатқан жоқ. 1931 жылы 14 сәуірде елде республика орнап, алтыншы испан революциясы (1931 – 39) басталды. 1931 жылы сәуір – 1933 жылы күз аралығында елді республикашыл-социалистер блогы басқарды. Олар а. ш-нда реформа жүргізді, 8 сағаттық жұмыс күнін енгізді, т.б. шаралар жасады. Оған қарсы оңшыл күштер 1933 – 35 жылы фашистік блокқа бірігіп, елде 32 айға созылған азамат соғысы басталды (қ. Испаниядағы азамат соғысы). Испандарда генерал Франконың диктатурасы орнап, саяси партияларға тыйым салынды. 2-дүниежүз. соғыс кезінде генерал Франко Германия мен Италияға көмектесіп, соғыс аяқталғаннан кейін АҚШ-пен тығыз байланыс орнатты. 1947 жылы ел корольдік болып жарияланды. генерал Франко өлгеннен кейін (1975), Испандарда конституциялық монархия құрылды. Саяси тұтқындар түрмелерден босатылып, саяси партиялардың қызметіне рұқсат етілді. 1977 жылы 15 маусымда тұңғыш рет демокр. парламент сайлауы өтіп, Конституция қабылданды. 1979 жылы сәуірде алғашқы заңды үкімет жасақталды. 1981 жылы ақпанда әскерилердің мемл. төңкеріс ұйымдастыру әрекеті жүзеге аспай қалды. 1982 жылы қазанда өткен сайлауда Ф.Гонсалес бастаған социалистер жеңіске жетіп, өз үкіметін құрды. Олар 1983, 1986, 1993 жылдары өткен сайлауда да жеңіске жетті. Тек 1996 жылы өткен сайлауда ғана консервативтік Халық партиясы (Х.М. Аспар) жеңіске жетті. жүктеу/скачать 110,7 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|