Тіл көркемдігі, сөз сұлулығы:
Интонация:
Айталық, Сәтбаев – геолог.
Досымның аты- Мерген.
Пушкиндікі- «Қысқы жол».
Солай! Абай- Әуезов.
Ол- біртуар.
Ажарлау:
Эпитет: Алыс тау, түзу көшелер, Кеуделі, иықты, толы кісі, мол дене, сұр костюм, көкжолақ галстук, қысқалау мойын, кең маңдай, көк мамық шаш, сұлу шеке, домалақ бас, ойлы көзі, аңғарымпаз көз, қалың ерні, сұлу иегі, оқымысты ұстаз, сыпайы жігіт, ағысты дыбысымен, ұзынтұра жігіт, ұп-ұзын мойны,;
Теңеу: көктемдегідей көгілдір, моншақтай шашылып, торсықтай үлкен, кемеріндей жұмыр, құрықтай ұп- ұзын,оқтаудай салбырай бере, ақылға суарылғандай, қазақ даласындай кең байтақ;
Құбылту:
Метафора: Сорайған солтүстіктің қарағайы!
Кейіптеу:Күн қала сыртында көкжиекке еңкейіп;
Жарыса жосылған түзу көшелер;
Қалың жапыраққа жасырынған үйлер;
Айшықтау:
Арнау(Сұрай арнау)
|
