1881 жылы Рамон де Банолас құрастырған «өрт сөндіргіш» Санкт-Петербургтегі Семёновский шеру алаңында көпшілік алдында сәтті сынақтан өтті [2]. Көбікті өрт сөндіргішті ойлап тапқан ресейлік Александр Лоран (1904).
Өрт сөндіргіштер жұмыс әдісі бойынша ажыратылады: автоматты (өзін-өзі басқаратын) – әдетте өрт шығуы мүмкін жерлерде тұрақты түрде орнатылады; қолмен (адам басқаратын) – арнайы жасалған стендтерде орналасқан; әмбебап (біріктірілген әрекет) - жоғарыда сипатталған екі түрдің де артықшылықтарын біріктіріңіз. Өрт сөндіргіштер өрт көзіне әсер ету принципі бойынша ерекшеленеді: газ (көмірқышқыл газы, фреон); көбік (химиялық, химиялық ауа-көбік, ауа-көбік, ауа-эмульсия); ұнтақ. Корпус көлемі бойынша: 4 кг дейін өрт сөндіргіш заттың массасы бар портативті шағын сыйымдылық; 4 кг-нан бастап өрт сөндіргіштің массасы бар өнеркәсіптік портативті; 8 кг-нан бастап өрт сөндіргіштің массасы бар стационарлық және жылжымалы. Өртті көмірқышқылды өрт сөндіргішпен сөндіру Өрт сөндіргіш құрамын беру тәсілі бойынша: шихта компоненттерінің химиялық реакциясы нәтижесінде пайда болған су қысымымен; өрт сөндіргіш корпусына (қосылған) арнайы патроннан берілетін газдардың қысымымен; өрт сөндіргіштің корпусына бұрын айдалған газдардың қысымымен; өрт сөндіргіштің қысымымен. Іске қосу құрылғыларының түрі бойынша: ысырма клапанымен; рычаг түріндегі құлыптау және іске қосу құрылғысымен; қосымша қысым көзінен іске қосумен. Өрт сөндіргіштер өрт сөндіргіштің түрі мен сыныбын сипаттайтын әріптермен және оның құрамындағы өрт сөндіргіш заттың массасын көрсететін сандармен белгіленеді.
Көпіршікті өрт сөндіргіш
Көбік өрт сөндіргішті 1902-1904 жылдары орыс инженері Александр Георгиевич Лоран ойлап тапқан. Кейіннен Санкт-Петербургте ол осы брендпен (кейінірек Лорантин) өрт сөндіргіштерді шығарып, сата бастаған Evrika компаниясын ашты. Осы маркалы өрт сөндіргіштері халықаралық көрмелерде көрсетіліп, тұрмыстық өрттерді де, өндірістік нысандардағы өрттерді де сөндірудің өте тиімді құралы ретінде танылды. Лоран көбігі көбік генераторында біріктірілген екі ұнтақ пен судың қоспасы болды.[3] Бұл ұнтақтар натрий бикарбонаты және алюминий сульфаты болды.[4] Алынған химиялық көбік мұнайға немесе суға қарағанда тығыздығы төмен көмірқышқыл газы бар олардың шағын көпіршіктерінің тұрақты ерітіндісі болды. Бұл ерітінді жанғыш сұйықтықтарға қарағанда жеңіл болғандықтан, ол сұйықтықтың жанып жатқан бетінен еркін ағып, оттегінің өтуіне тосқауыл қою арқылы өртті сөндірді.[5]