214
Пәм
– ой, сөз.
Қысқаша жаздым қысылып, Артық көріп
пәміңді
. Дәмесіз
қылған сауда һалал, Шариғат жолы нанымды!
(Нұртуған).
Тигізбе ақ шәйнекті
жер мен жүнге, Я киіз, я алаша, кілем
-
түрге
.
Тимесін демдеген соң осыларға,
Бұл артық
пәм,
шайқұмарлар үйренерге
(Ерімбет);
Пәмдеу
// пәмлеу
–
ойлау, пайымдау, бабына жету
. Болмаса түсінікті әр
жерде сөз, Пікірлі тыңдаушыға ұнамайды. Айтушы мұны
пәмдеп
айырмайды,
Кейбіреуі
қара сөзді қаламайды
(Нұртуған).
«Ділуар боп жүр бұл кезде,
сөйлеген сөздің бағдарын сезбейтін
Достарыңызбен бөлісу: 
