кейінгі алғашқы күндері бүйраланған түрде болады. Олар спиральға иілген былғары бетінде параллель орналасқан түтіктерден түрады. Қозылардың терілерінің түкті жабыны үш күнен соң ажыраған және қопсыған түрде болады. Өсе келе жеке бүрамға түседі. Бүйралылығы бойынша бағалы (бүршақ, ірі бүршақ, жал түрінде), аз бағалы (сақина, жартылай сақина) және содырлы (моншақ бүйра, деформациялан-ған бүйра) деп ажыратылады. Қаракөл сапасын бағалауда түкті жабынның қалыңдығына, бүйралану түріне және тығыздығына, түкті жабынының жылтырына көңіл бөлінеді. Түкті жабынының қалыңдыгы - қаракөлдің терісінің бағалы сортының айтқысыз қасиеті. Бұйралылыгының тыгыздыгы деп - олардың өзгертуге тырысқан әртүрлі механикалық әсерлерден күйін, формасын сақтау қабілетін айтуға болады. Бүйралылығының бүл қасиеті көп дамыған болса, қаракөл жоғары бағаланады. Әдетте аса тығыз болып, киізденген және ірі бүршақ түріндегі
