Оқулық Ә.Ә. Шортанбаев, С. В. Кожанова
жүктеу/скачать 10,03 Mb. Pdf көрінісі
|
| клиникалық мысалдары.
Аллергия (грекше allos - басқаша, ergon - әсер, яғни өзгерген әсер) деп иммунологиялық реактивтiлiктiң өзгеруiне байланысты, ағзаның әр түрлi заттарға жоғары сезiмталдылығын айтады. Алғаш рет бұл терминдi 211 австриялық ғалым Пирке (Von Pirquet, 1906) антигендiк ынталандыруға адамның өзгерген реактивтiлiгiн белгiлеу үшiн ұсынған болатын. Аллергия кезiнде ағзаның жоғары сезiмталдығы арнайы болады, яғни ол тек сенсибилизация қалпын тудырған антигенге ғана қатысты көрiнедi. Аллергенмен қайта кездескенде байқалатын жоғары сезiмталдықтың клиникалық көрiнiсiн аллергиялық серпiлiстер деп аталады. Аллергиялық серпiлiстердi тудыратын антигендердi аллергендер деп атайды. Аллергендер болып нәруыздар, нәруыздық-полисахаридтi, нәруыздық-липидтi кешендер, нәруызды емес күрделi органикалық қосылыстар және салыстырмалы түрдегі қарапайым химиялық қосылыстар, соның iшiнде гаптен болып табылатын жеке элементтер (бром, йод) болуы мүмкiн. Олар ағзаның өзiндiк нәруыздарымен қосылып, оның құрылысын өзгертiп нәтижесiнде ағзада жаңа кешендiк антигендер құрылады. Аллергендердi екi үлкен топқа бөледi: экзоаллергендер және жүктеу/скачать 10,03 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|