те еу мен
эпитетжа та ды.
Те еуде ге ні міз – көр кем деп су рет теу де зат ты, құ бы лысты екін ші бір зат пен,
құ бы лыс пен са лыс ты рып бей не леу. Мұнда су рет кер зат тың, құ бы лыс тың ерек ше
бел гі ле рін көр сет пей-ақ, оны бас қа зат пен, құ бы лыс пен са лыс ты ра су рет тей ді.
Те ңеу са лыс тыр ма лық мән ге ие бо лып, те ңеу дің көп ші лі гі зат есім ге,
есім ше етіс тік ке жал ған ған -тай (-тей), -дай (-дей), -ша (-ше) жә не -дай ын (-дей ін) жұрнақ та ры ар қы лы жа са лады.
Мы са лы, төрт тү лік ке ар нал ған өлең дер де Шопан ата: «Ай м йіз ді шо па тай, Ш й де ле рі то па тай» бол са, Ойсыл қа ра: «Кө зі жа ры ж л дыз дай, Мой ыны піл о зы дай, й ры ы бар ам шы дай, Шуда сы бар жам шы дай», – деп су рет те ле ді.
