Салтыков-Щедрин, Чехов, Паустовский, Булгаков жэне т.б.). Бул ұгымдык жэне бейнелік танымдардың бірін-бірі теріске шығармайтындығын көрсетеді. Олар эртүрлі "дозаларда" ғылыми шығармашылыкта да, көркемдік шығармашылыкта да кездеседі. Олар сонымен катар, әдеттік, кэдімгі санаға да тэн. Бұл түрғыда философ- неопозитивистердің ғылыми білімнің ерекшелігін оның эмпирикалығымен, яғни ғылымның бүкіл мазмүнын бакылаулар мен эксперименттерді сипаттау аркьшы ғана аныктайтын пікірімен келісуге болмайды. Бұл туралы кейінірек сөз болады. Шындығында, білімнің формасы түріндегі жэне оның өзге формалардан артыкшылығы, ғылымның теориялық білімдер жүйесі түрінде өмір сүруінде. Былыми білімнің ең жетілген формасы теория болып табылады. Теория деген не? Теория - бүл тәжірибенің, практиканың немесе бакылаудың корытындьшануы деп жиі айтылады. Бұл дүрыс па? Мысалы, суык бөлменің ішінде пешке от жакканда, уақыт ѳте келе пештіц суи бастаганын, ал бѳлмедегі ауаның қыза бастағанын аңғарамыз. Пеш пен ауаның температурасы бірдей болған кезде суыну токталады. Біз мұны көп рет кайталай отырып, мынадай корытындыға келеміз: а) қыздырьшған пеш жалыны жок болғандыктан суи бастайды; 173
б) бѳлмедегі ауа мен пештің температурасы бірдей болған жағдайда суыну тоқталады. Бұл білім де корытындылаудың нәтижесінде алынғанымен оны теориялык деп айтуға келмейді. Кез-келген қорытынды жекелеген заттармен, жағдайлармен жэне процестермен бірқатар бакылаулар мен эксперименттердің мазмұнын кұрайтын ортак
