энергияның коршаған ортадан да енбеуі) мүмкін емес жағдайлар ескеріледі; - заңдарды қүрастыруда өзге салаларда қалыптасқан теорияларда жэне оларда жеткілікті дэл мэн мен мағынаға ие болған (мысалы, "энергия" жэне "жүмыс" ұғымдары механикада өзінің мэні мен мағынасына ие болады жэне кәдуілгі тілдегі осындай үғымдардан көбіне өзгешеленеді) ұғымдарды енгізумен сипатталатын концептуалдандыру тәсілі. Ғалымдар осы тэсілдерді қолдана отырып, эмпирикалык корытындылар болып табылатын ғылым заңдарын қалыптастырады. Ол сырттай карама-кайшы болғанымен, іштей ортак касиеттері мен кырлары бар жекелеген кұбылыстардың арасындағы кайталанатын, 174
кажетгі мэнді қатынастар мен байланыстарды бейнелейді. Осылайша, біз объективті әлем заңцары мен ғылым завдары арасындағы маңызды айырмашылық пен бағыныштылыкты аныктай аламыз. Оның алғашкысы бізден тэуелсіз, тыс нактылыктың өзінде өмір сүреді. Екіншісі эмпирикалык корытындылар күйіндегі олардын бейнелері болып табылады. Бұл жағдайда әлемнің объективті зандары ғылым заңцарында барынша толық емес, шартты, жакын, объективті элем байланысын қайталайтын ерекше формада - аралары логикалык байланыстармен бекітілген ерекше ғьшыми абстракциялардың көмегімен бейнеленеді. Алайда ғылымның барлык зандары эмпирикалык корытынды ретінде пайда бола бермейді.
