жанаспайды, себебі ол болмыс (иедялар элемі) туралы білім емес, олардың көлеңкесі туралы алынған білім. Осыдан келіп, платой сезімдік танымның акаикатты тану жолында ешқандай маңызы жок, себебі түйсіктер аркылы алған деректер заттардың өзіндегі кұбылыстар туралы білім емес, тек адамдардың пікірінде ғана калыптаскан ұғымдар. Ал заттардың көзге көрінбейтін шын мэнін (идеясын) тек акыл-ойдың (жанның) күші аркылы білуге болады. Сондыктан шын ақикатты түсіндіріп білу үшін, ол заттар әлемінен аластатылып, жанның идеялар элемінде көрінгендерін есіне түсіруге мүмкіндік алуы керек. Бұл жолда оған эрос көмектеседі, себебі ол адамдарды шығармашылыкка жетелейтін кұдыретті күш. Идеяны, эросты басшылыкка алған өмір, өнегелілік идеясын (игілік, қайырымдылык) жүзеге асырады. Ол тек рухани махаббат (Платонша махаббат дегеніміз осы) негізінде ғана мүмкін. Игілік (кайырымдылык) дегеніміз жанның реттілігі мен гармониясы. Платонның түсінігінше, данышпандык, естелік жэне әдеттілік. Бұл игіліктер адамдардың бэріне бірдей дарымайды. Осы игіліктердің даруына карай коғамдағы әлеуметтік топтарды үш топка белуге болады. Олар: игіліктердің терт түрінің дарыған философтар, сондыктан олар мемелекетті баскарулары керек; данышпандыктан баска калган үш игілік дарыған - әскербасылар т.б. Ал игіліктің сонты екеуі ғана дарығандар - колөнершілер, шаруалар, саудагерлер т.б. Осы аталған әлеуметтік топтардың эр қайсысы мемлекетке пайдалы жэне өте қажет. Сондыктан мемлекет өз тарапынан азаматтарын игілік рухында қалыптастыруға, тәрбиелеуге жагдай жасауы керек. Идеалды мемлекетте жоғарыда аталган үш әлеуметтік топ бір-бірімен жарасып, эр кайсысы өз
