сахнадағы жаңа кұбылыстардың өзара әсері барған сайын күшейіп келеді. Соңғы уакытта жалпыкамтушы жаһандану ішкі жэне сыртка саясаттың арасындағы кырды өшіріп келеді, бұл ең алдымен дүниежүзілік жаһандык ағымдармен және үдерістермен каржылык, элеуметтік, экономикалык жэне баска да салаларда аныкталады. Бүл тттүтыл жэне кенетген келген каржы дағдарыстарының әлемнің тұтас аймактарында жаксы тұрмыс халы мен тіпті элеуметтік жэне саяси түрактылыктың тамырына балта шаба алатынын білдіреді. Осындай жағдайларда мемлекет әлсірей бастайды, билік пен үкіметтік емес ұйымдардың кызу араласуы іске асады. Бір мезгілде коғамдык пікірдің рөлі артады. Осының нәтижесінде әлеуметтік-саяси үдерістер барған сайын коғамдык кысымға ұшырайды. Модернизация деп индустриялык жэне элеуметтік өрістегі артта калуды жеңіп шығуға деген талпыныста көрініс табатын коғамдағы жащирту процесі түсініледі. Модернизацияға деген кажеттілікке тек дамушы елдер ғана емес, сонымен бірге дамудың жетілген денгейінен пшға отырып, өзінің максатты мен міндеттеріне сай, батыс елдері де тап болады. Модернизацияның классикалык үлгісі элеуметтік батыстык өркениеттің бейнесі жэне баламасы түрінде, бірбағыттьі даму ретінде ұгынылып келді. Бүгін бүл түсінік өзгерді жэне модернизация тек дайын үлгілерді карапайым қабылдауға келіп тірелмейтін, ал дәстүр мен казіргінін элементтерін синтездеуді іздестіретін, күрделі жэне көпқырлы процесс ретінде түсініледі. Халықтың дэстүрлері мен салттарын елемеу мәдени-әлеуметтік дагдарысты туындатады. Бүгін бір өлшемді батыстык эмбебаптъшыктың орнына, түрлі өркениеттердің өзара эрекетімен кұралатын, әмбебаптылыктардың күрделі киылысуы пайда болды. Жаһандык өркениеттік катынастардың
