көшу процесі де болған. Филогенездегі - бүл эктопаразитизмнен иесінің
ішегіне, ішкі мүшелеріне паразиттік тіршілікке көшудің негізгі жолы. Тек
осындай жолмен ғана ертедегі моногенея тәрізді арғы тектерден цестода мен
цестодатәрізділер пайда бола алады. Соңғысының маңызы ерекше, себебі
химердің ішегінде паразиттік тіршілік ететін Gyrocotyle-нің құрылысындағы
моногенетикалық сорғыштар мен таспа құрттардың құрылысына ұқсастық
белгілерінің болуы таң қалдырады. Gyrocotyle екі класс - Monogenoidea мен
Cestoda-нын, арасындағы сатысы деп қарастыруға болады.
Сорғыштар (Trematoda) класының өкілдері құрылысы жағынан және
еркін өмір сүретін личинкаларының (мираиидий) эпителиінде кірпікшелі
түкшесінің болуы, олардың кірпікшелі құрттармен филогенетикалық бай-
ланыстары бар екендігін де дәлелдейді. Бұл ұқсастықтарына қарағанда
сорғыштардың кірпікшелі құрттардан шыққаны, оның ішінде тік ішекті
(Rhabdocoela) турбелляриялардан шыққаны анық. Бірақ трематодтардың
тіршілік циклі паразитизмге бейімделушілік бағытына қарай жүрген.
Алғашқы кезде дигенетикалық сорғыштардың турбелляриге ұқсас
личинкалары қорғаныш ретінде моллюскалардың сауыттарын қолданып,
симбиоз ретінде тіршілік еткен болуы мүмкін. Соның нәтижесінде олар
моллюскалар желбезегіне тіркеліп, сыртқы ортаның қолайсыз әсерінен
қорғана отырып, иесінің мүшелерін қорек қоры ретінде пайдалану бағытына
қарай жүрген. Бұл трематодтарды эволюциялық жаңа бағытпен дамытты.
Трематодтардың алғашқы филогенетикалық иесі моллюскалар болуы тиіс.
Трематодтардың арғы тектерінде еркін қозғалатын ұрпақ сақталатындықтан,
тіршілік циклінде екі жыныс ұрпақтарының алмасуы болады (моллюскалар
мен омыртқалылар). Гермафродитті ұрпақтың паразиттік тіршілікке кеш
көшуі - жалпақ құрттарға тән құрылыс ерекшеліктерін сақтап қалуына әсер
етті (ас қорыту, зәр шығару, жыныс, нерв жүйесін).
Достарыңызбен бөлісу: