деп ана тілінің мүшкіл халін шынайы түрғыда таразыға салғанын аңғарамыз. Бұл ойдың астарында тіл құрыса ұлттың да құритынын, ал, ұлт құрыса, үлттық мэдениет, дэстүр, сана-сезім де түгелдей жойылатыны жатыр. Демек, Отанға деген құрмет пен сүйіспеншілік - ұлттық тілден бастау алады. Тіл білмегеннен кейін де кейбір жастарымыз қазақ тарихын білмейді, тарихын білмеген соң, салт-дәстүрін, мэдениетін жете ұғынбайды. Осыдан барып тұла бойында ұлттық намысы жұтаң жастар ұлт рухын сыйлаудан алшақтап, отаншылдық сезім і орнықсызданады. Оны күнделікті өмір дәлелдеп отыр. Ақын Қадыр Мырзалиевтің «Домбыра» кітабының алғы- сөзіндегі «Тиек» атты өлеңінде: «Шындық та жөтел сияқты,
Жыбырлап тұрар тамақта», -
деген тамаша тіркес бар. Сол тәрізді бүгінгі үлкен кемшілік - мемлекеттік тілге қатысты қабылданған заңдық нормалар мен қүжаттардың орындалуын қадағалаудың жоқтығы. Тиісті ұйымдар тарапынан бақылаудың жоқтығынан Үкіметтің 1998 жылғы 14 та- мызда қабылдаған «Мемлекеттік органдарда мемлекеттік тілдің қолданылу аясын кеңейту туралы» қаулысындағы: «Іс қағаздарын жүргізу жэне ресми құжаттар эзірлеуге қатысты құрылымдар мамандарының мемлекеттік тілді білуі мен оны мемлекет қаржысының есебінен оқып-үйренуі кәсіби біліктілік талапта- ры қатарына жатқызылсын», - деген қағида да ұмыт болды. Осы қаулыда «Орталық атқару органдары 1999 жылдың 1 қаңтарына дейін өздерінің ресми шараларын, алқа мәжілістері мен түрлі жиындарын өткізетін залдарын ілеспе аударма жасауға қажетті техникалық қүрал-жабдықтармен, мамандармен қамтамасыз етсін», - деген тапсырма да қадағалаусыз қалды. Осыған байланыс- ты республикалық билік мекемелеріндегі жиындарда сөйленген